Opis: Artykuł wstępny do pierwszego tygodnika literacko-artystyczno-krytycznego redagowanego przez „kolegium pisarzy” w Warszawie. Pismo, noszące tytuł „Nowa Europa" ukazało się z początkiem 1925 roku. Drukowane był w drukarni J. Wagensteina na Nalewkach 7. Redaktorem-wydawcą był Sz. Goldfarb (Nalewki 27), który prowadził też księgarnię przy Dzikiej 31.
Pismo zawierało tak przekłady z literatur europejskich, jak teksty oryginalne, zgodnie z wyrażanym przez redakcję przekonaniem, że literatura jidysz stanowi nierozerwalną część literatury europejskiej. W pierwszym numerze znajdujemy teksty włoskiego futurysty Giovanniego Papiniego, Siergieja Gusiewa-Orenburskiego, Josefa Papiernikowa, Awroma Gelmana. Obok tekstów literackich, znajdujemy tu artykuły o literaturze i kinie.
Według redakcji pismo miało stanowić próbę wypełnienia luki w ruchu żydowskiego renesansu literackiego. Nie miało być zbieraniną wszelkiej maści tekstów, ale pismem skupionym specyficznie na literaturze piękniej, zawierającym poważne analizy. Programowo pismo miało się na pracach najnowszych, noszących na sobie piętno czasu - „wszystko, w czym odbija się nowa Europa w ostatniej epoce”. Redakcja krytycznie odnosiła się do dotychczasowych pism literackich i wyrażała nadzieję, że czytelnik, chcący się uwolnić od pism zawierających „groch z kapustą”, wesprze nową inicjatywę, która będzie mogła się dzięki niemu rozwijać. Jak poucza nas historia pisma - projekt nie okazał się jednak sukcesem.
Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz,wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej.