Tytuł:Charlie Chaplin (Kritisze bamerkungen) [Charlie Chaplin - uwagi krytyczne]
Opis: Autor na początku stwierdza, że kino to igrzyska XX w., zastępujące dla masowego widza teatr. Dalej rozważa cechy dobrego filmu artystycznego i zestawia film jako nowe medium z teatrem. To film okazuje się lepszym medium dla nowej sztuki - eksperymentów futurystycznych czy abstrakcji. W teatrze eksperymenty np. z dynamizmem prowadzą ku ekranowi (Günther Hirschel-Protsch), a z abstrakcją (Witkacy) posługują się starym rekwizytem - człowiekiem. Ponadto film prezentuje rodzaj komizmu („komizm-Chapliniadę”) niedostępny, poza wyjątkami (m.in. Meyerhold), gdyż w teatrze gra się zdaniem krytyka twarzą nie ciałem.
Dalej rozważa autor istotę komizmu jako apel o idealnego człowieka i życie wyrosły z ludzkiego nieszczęścia. Następnie przechodzi do refleksji nad Charlie Chaplinem - jako propagatorem rewolucyjnych idei. Jego śmiech jest nośnikiem idei przebudowy społeczeństwa, demontuje społeczne stosunki dominacji, otwierając perspektywę na przyszłe pokojowe współżycie ludzi na równych zasadach.
Następnie rozważa artyzm Chaplina, umiejętność operowania prostymi środkami i subtelność. Znaczenie Chaplina polega na tym, że daje nam obraz nas samych i naszej rzeczywistości, łagodzący także egzystencjalne napięcia.
Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz,wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej.