Opis: Lista przysłów i zwrotów, które nie weszły w skład kanonicznego zbioru folklorystycznego Ignacego Bernsteina. Ogromną zaletą tej kolekcji jest to, że autor podaje pochodzenie wymienionych przez siebie przysłów, m.in. z Ukrainy, Białorusi i Litwy. Pojawiają się też przysłowia i wyrażenia analogiczne do polskich, jak „Wu honig, dort flign” (Gdzie miód, tam pszczoły); „Nit ales, wos bliszczet iz gold” (Nie wszystko złoto, co się świeci); „Az di kinder zenen klejne, lozn zej niszt szlofn, wern zej grojs, lozn zej nit lebn” (Małe dzieci nie dają spać, duże nie dają żyć), „Got zol im helfn wi a tojtn bankes” (Bóg pomoże mu jak umarłemu bańki), „Dos harc zet beser funem ojg” (Co z oczu, to z serca), „Der tojt klapt nit in tir” (Śmierć nie puka do drzwi). Interesującym odpowiednikiem polskiego „ocyganić” jest czasownik „opgedajczn” – np. „er hot im opgedajczt” (on go oszukał; zrobił z niego głupka). Słowo „Dajcz” (Niemiec) w języku jidysz jest synonimem głupka.
Sygnatura: az22
Słowa kluczowe: FOLKLOR, JĘZYK JIDYSZ
Źródło: M. Rubinstein, Szprichwerter un redensartn, „Szriftn fun Jidiszn Wisnszaftlechn Institut” 1926, t. 1, s. 411-426.
Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz,wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej.