Opis: Kuna (jid. kune) to słowo pochodzenia staropolskiego. W ten sposób nazywano obręcz żelazną (na zdjęciu) przytwierdzoną łańcuchem do ściany. Była powszechnie stosowanym w gminach żydowskich narzędzie kary. Najczęściej zakładano ją na szyję (jid. halz-kune) lub rękę (jid. hand-kune). Kuny były umieszczane w synagogach na drzwiach wejściowych lub w sieni. Zakuwano w nie zarówno „grzeszników”, jak i tych, którzy podważyli autorytet kahału. Skazaniec odbywał karę w trakcie nabożeństwa. Przychodzący na modły mieli prawo mu złorzeczyć, opluwać go lub bić po twarzy. Na zdjęciu gąbiński Żyd demonstruje użycie kuny umieszczonej na drzwiach tamtejszej synagogi. Oba zdjęcia zostały przesłane do redakcji „Ilustrirte Welt” przez fotografa Zeliga Rutnika z Gąbina. Kuny stosowano także w kościołach katolickich.
Sygnatura: az82
Źródło: Jehuda Elzet, Di „kuna” „Ilustrirte Welt” 1919, nr 2, s. 29.
Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz,wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej.