Opis: Tekst jest opowiadaniem o grupie studentów, która cieszy się na wędrówkę w pobliskich górach. W atmosferze ogólnej radości jeden tylko student trzyma się na uboczu, zachowuje sie spokojnie i cicho. Chodzi o chłopaka nazwiskiem Kalmanowicz, nazywanego przez kolegów „der Ruse”. Choć nie darzy on sympatią grupy chrześcijańskich kolegów, z którymi wyruszył na wędrówkę, i nie czuje się jednym z nim, to właśnie z nimi spędza zwykle czas. Nie umie się bowiem przyznać, że jest Żydem. Dlatego dręczą go wyrzuty sumienia. Gdy koledzy zaczynają żartować z Żydów i żydostwa, czuje wyrastający między nimi mur. W trakcie wędrówki chłopcy spotykają krzyż na cześć poległych za ojczyznę cesarza i „wiarę”. Studenci zaczynają śpiewać pieśni patriotyczne, jednak Kalmanowicz nie jest w stanie śpiewać z nimi. Przy słowach „za ojczyznę” zaczyna zastanawiać się, gdzie jest jego ojczyzna. Czy Żyd ma ojczyznę tam, gdzie się urodził, wychował i traktuje się go jak pasierba? Myśli o dawnych żydowskich bohaterach i o dawnym żydowskim kraju. I słuchając swoich chrześcijańskich kolegów, zaczyna śpiewać po hebrajsku piosenkę zasłyszaną od żydowskich kolegów.
Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz,wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej.