[[metadata.label]]:
[[metadata.value]]

Oryginalny dokument

Tytuł:Di akcje cu bafestikn W.I.K.T. [Akcja zmierzająca do konsolidacji teatru WIKT]

Sygnatura: mb04

Źródło: "Literarisze Bleter" 1927, nr 1, s. 22

Słowa kluczowe: teatr

Opis: W szabes 1 I w lokalu Teatru Kamińskiego odbyła się konferencja na temat położenia i perspektyw Warszawskiego Żydowskiego Teatru Artystycznego WIKT. Przybyło 50 przedstawicieli różnych instytucji i prasy. Zygmunt Turkow przedstawił sytuację teatru: deficyt, konieczność utrzymywania sceny z oszczędności kierownictwa. Kahał odrzucił prośbę o dofinansowanie teatru. Kierownictwo sceny potraktowało to jak policzek, ale nie popadło w rozpacz. W. [?] Melman przedstawił dokładne sprawozdanie z działalności WIKT. Przez pierwsze 2 miesiące teatr odwiedziło ponad 30000 osób, z czego połowa wykupiła miejsca na galerii [najtańsze], jedna czwarta na parterze, jedna czwarta w amfiteatrze. Z wyliczenia wynika, że 4-5 % żydowskiej ludności Warszawy chodzi do WIKT raz w miesiącu. Teatr funkcjonuje przy 40-procentowym deficycie, ale nie ustaje w działaniach, przygotowuje nowe przedstawienia, planuje urządzenie przy teatrze studia. Po sprawozdaniu przyszedł czas na dyskusję. Wszyscy zgromadzeni negatywnie ustosunkowali się do odmowy przez kahał subsydiowania jedynego jidyszowego teatru dramatycznego w Warszawie. Pojawiła się nawet propozycja, aby wszystkie towarzystwa, które przysłały na konferencję swoich przedstawicieli, złożyły się na sumę 6000 zł, której odmówił kahał. Na koniec podjęto ostrą w tonie rezolucję przeciwko kahałowi, zawierającą postulat ponownego rozpatrzenia sprawy. Uformowano komisję, mającą na celu zorganizowanie komitetu wspierającego WIKT. W skład komisji weszli: dr I. Schipper, N. Mejzil, Abramson, Sz. Mendelson, Rozenbojm. Przedstawiciele komisji (dr I. Schipper, N. Mejzil, dr I. Rubin) udali się do zarządu kahału, aby przekazać postanowienia konferencji i skłonić kahał do wycofania odmowy. W piątek 7 I odbędzie się konferencja, na której wybrani zostaną przedstawiciele wszystkich żydowskich instytucji kulturalnych chętnych do przyjścia z pomocą jedynemu żydowskiemu teatrowi dramatycznemu w Warszawie.