Archiwum Getta Warszawy jest świadectwem jedynego w swym rodzaju, pośmiertnego sukcesu intelektualnego. Mimo izolacji, na podstawie niepełnych, wyrywkowych i niejednokrotnie spóźnionych informacji o losie gett regionalnych, ekipa Ringelbluma stosunkowo wcześnie dokonała rozpoznania charakteru hitlerowskiej zagłady Żydów. Nie ograniczając się do tzw. makrohistorii badacze konspiracyjnego Archiwum Getta odważnie sięgnęli po problematykę mikrohistorii – losów przeżyć, duchowego świata jednostek w obliczu narodowej katastrofy. W listach o Zagładzie, pożegnalnych listach Żydów z gett regionalnych, znalazły odbicie rozpacz i nadzieja, bunt i rezygnacja, wiara i zwątpienie ginących ludzi.
zamknij opis