Pierwszy warszawski tygodnik w języku jidysz, wydawany w 1867–1868, pod red. H. Glatszterna. Pismo w zasadzie było przeznaczone „dla prostego ludu”, u którego zamierzano wyrobić nawyk czytania w zrozumiałym dla niego języku. Wydawcy mieli także ambicje docierania do sfer mieszczańskich, kupiectwa i rzemiosła, co znalazło wyraz w wielu publikacjach. Mimo iż było dobrze redagowane, nie miało wielu abonentów i – z przyczyn finansowych, po wydaniu 50 numerów – 23 (11) I 1868 zostało zlikwidowane. Tygodnik odegrał ważną rolę jako pierwsze pismo na ziemiach polskich wydawane w języku jidysz. Mimo niewielkiego nakładu stworzyło ono nawyk czytania w tym języku, a także pewien styl nowoczesnej publicystyki żydowskiej (po raz pierwszy na łamach czasopisma pojawił się reportaż społeczny).
zamknij opis
