Opis podstawowy

Opis rozszerzony

Lista
Proste
Zaawansowane
[[value.text]]
RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Struktura

Wyczyść

Filtry

Instytucja

Współpracownik

Hasło przedmiotowe

Autor

Język

Lokalizacja

Wydawca

Kategoria

Fete bisns (Smakowite kąski)

Lektura przedwojennej prasy ze zbiorów ŻIH czasem prowadzi do wniosku, że w istocie w niektórych dziedzinach pomimo upływu lat niewiele się zmieniło. Może też stanowić pożywkę do przemyśleń o bard...

pełny opis

Powrót
"Weg fun zind" ["Dzieje grzechu"]

"Weg fun zind" ["Dzieje grzechu"] mb104

mb104

Recenzja z przedstawienia polskiego wg "Dziejów grzechu" S. Żeromskiego w Teatrze Polskim w Warszawie, adapt., insc. i reż. L. Schiller. Na początku autor recenzji tłumaczy się ze swojego przekładu na jidysz tytułu. Zamiast bardziej konwencjonalnego wariantu „Geszichte fun zind”, zaproponował wersję dosłownie oznaczającą „Drogę grzechu” jako lepiej oddającą tempo gry – tempo raczej zamierzone, niż osiągnięte. 43 szybko zmieniające się odsłony odzwierciedlać miały niepokój współczesnego człowieka. Recenzent zestawia cechy formy dramatycznej i narracyjnej. Z uznaniem wyraża się o pomyśle dosłownego przeniesienia na scenę epizodów z powieści, w miejsce tradycyjnego dopisywania i uzupełniania materiału narracyjnego dla stworzenia „adaptacji scenicznej”. Porównuje „Dzieje grzechu” z innymi tego typu próbami w teatrze polskim („Anna Karenina” wg L.Tołstoja, „Zbrodnia i kara” wg F. Dostojewskiego, „Sanin” wg N. Arcybaszewa) i jidysz („Fiszke der krumer”wg Sz. Abramowicza, „Tewie der milchiker” wg Sz. Rabinowicza, „Motke ganew”wg Sz. Asza, „Giber in kejtn” wg V. Hugo, „Gloknklinger fun Notre-Dame” wg V. Hugo). Weichert chwali L. Schillera jako „prawdziwego” reżysera. Wyróżnia jego wcześniejsze inscenizacje „Kniazia Patiomkina” T. Micińskiego, „Róży” S. Żeromskiego, „Nie-Boskiej komedii” Z. Krasińskiego. Jednak wskazuje też na wady spektaklu, zwłaszcza brak powiązania między scenami oraz niejednolitość i meandryczność w reżyserii i scenografii ([K.] Frycza]). Sprawozdawca nie pomija także głównych kreacji aktorskich [Marii] Modzelewskiej (Ewa Pobratymska) i [Bogusława] Samborskiego. Recenzja kończy się omówieniem kontrowersji, jakie wywołał spektakl. Obrzucanie sceny zgniłymi jajami i balonami z substancją cuchnącą okazało się jednak o tyle dobroczynne, że doprowadziło do radykalnej poprawy frekwencji. „Nigdy nie wiadomo, skąd przychodzi jeszue [ocalenie]” – konkluduje filozoficznie reżyser i krytyk w jednej osobie.

Anons książeczki "Charles Darwin"

Anons książeczki "Charles Darwin" mb33

mb33

W okresie zamieszania spowodowanego "małpim procesem" ["malpes-proces"] wydawnictwo B. Kleckin proponuje zakup i przeczytanie popularnej książeczki (której autorem jest znany darwinista prof. W. A. Talijew) "Charles Darwin" "wos hot er ojfgeton far der menszhejt" (czego dokonał dla ludzkości). Wysyłka za 50 gr. Pieniądze można przesyłać za pośrednictwem PKO, adres Warszawa, Leszno 36, Wyd. B. Kleckin [Walerij Iwanowicz Talijew (1872-1932) radziecki botanik i botanikogeograf, badacz flory Krymu; zajmował się teorią ewolucji, biologią roślin, ochroną przyrody; autor podręczników i książek popularnonaukowych; Postępowanie sądowe, które przeszło do historii jako "małpi proces" miało miejsce w 1925 r. w Dayton w stanie Tennessee. Było to zamierzone działanie Amerykańskiej Unii Swobód Obywatelskich (American Civil Liberties Union, ACLU), która liczyła na przegraną w pierwszej instancji, aby w dalszych instancjach doprowadzić do oceny zgodności z Konstytucją USA świeżo wprowadzonego w stanie Tennessee przepisu zabraniającego nauczania darwinizmu. Oskarżonym był 24-letni nauczyciel szkoły średniej John T. Scopes, który na lekcji przedstawiał teorię ewolucji. W pierwszej instancji skazano go na grzywnę, w drugiej instancji wyrok uchylono z powodów proceduralnych. W procesie obie strony sporu były reprezentowane przez słynnych prawników. Publikacja przekładu książeczki radzieckiego ewolucjonisty stanowi dowód zainteresowania Żydów wydarzeniami na świecie, istnienia taniej literatury popularnonaukowej w jidysz oraz tego, że czytelnicy "Literarisze Bleter"mogli być zainteresowani tego typu wydawnictwami.]

A naj buch fun Maurice Maeterlinck [Nowa książka Maurice'a Maeterlincka]

A naj buch fun Maurice Maeterlinck [Nowa książka Maurice'a Maeterlincka] mb25

mb25

Maurice Maeterlinck opublikował teraz (w wieku 72 lat) nową książkę pt. "Far dem grojsn szwajgn" [tyt. oryg. Avant la grande silence, 1934]. Zawiera ona wiele poglądów etycznych i moralnych autora. Za pośrednictwem ulubionego bohatera swoich niegdysiejszych utworów wypowiada Maeterlinck pesymistyczne oceny na temat dzisiejszego świata i ludzkości. O ile w jednym ze swoich wcześniejszych dzieł mówił ustami bohatera: "Gdybym był Bogiem, litowałbym się nad sercem człowieka", o tyle teraz jego bohater mówi: "Gdybym był Bogiem, wstydziłbym się, że stworzyłem człowieka". [Maurice Maeterlinck (1862-1949) belgijski dramaturg, poeta, eseista, Flamand piszący do francusku, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1911.]

"Mein Kampf" in a japoniszn wariant ["Mein Kampf" w wariancie japońskim]

"Mein Kampf" in a japoniszn wariant ["Mein Kampf" w wariancie japońskim] mb24

mb24

W Berlinie pośpiesznie przygotowywane jest tłumaczenie dzieła A. Hitlera "Mein Kampf" na język japoński. "Gegenangriff" zwraca uwagę, że te miejsca w książce, które mogą obrazić uczucia Japończyków (a jest ich niemało, gdyż Japończycy zaliczeni są do niższej rasy) mają być wydrukowane nonparelem (bardzo małą, ledwie widoczną czcionką).