MŻIH A-1820

Portret dr medycyny Felicji Brodzkiej z domu Gościnnej, żony Józefa Brodzkiego, brata Jerzego, który był ojcem Wandy Brodzkiej, ofiarodawczyni tego portretu. Głowa młodej kobiety w lewym profilu, lekko skręcona w lewo, tak że widoczny jest niewielki fragment prawej strony twarzy. Włosy gładkie, gęste, z przedziałkiem pośrodku, upięte na czubku głowy. Felicja Brodzka wg informacji Wandy Brodzkiej była lekarzem społecznikiem, zajmowała się organizacją opieki zdrowotnej nad dziećmi. Na tym polu współpracowała z Aleksandrą Piłsudską. Zginęła w czasie okupacji hitlerowskiej w nieznanych okolicznościach.

6–7/1948
1948-04-19
DL.60

„Nasze Słowo“– miesięcznik (od nr. 5 z 1946 dwutygodnik) Żydowskiej Syjonistyczno-Socjalistycznej Partii Robotniczej Poalej Syjon. wydawany od września 1946 do lipca 1948 w Łodzi. Jako miesięczny dodatek pisma ukazywał się „Głos Akademicki“. Na łamach „Naszego Słowa“ zamieszczano dotyczące sytuacji w światowym ruchu syjonistycznym, polityki w Palestynie czy sporom ideologicznym z organizacjami syjonistycznymi. Po zjednoczeniu Poalej Syjon i Ha-Szomer ha-Cair od 5 lipca 1949 kontynuowane jako „Mosty-Nasze Słowo“

Łódź Warszawa

MŻIH A-1079

Wczesna twórczość Romana Kramsztyka była zdominowana przez wpływy postimpresjonistyczne (duży wpływ wywarło na nim malarstwo Paula Cézanne'a). Z czasem jednak pojawiły się w niej inspiracje sztuką Odrodzenia, co jest szczególnie widoczne w rysunkach i grafikach. Jednym z tego przejawów było używanie sangwiny. Tą techniką Kramsztyk wykonał rysunek „Rodzina w getcie" - dla malarza najlepszym sposobem oddania horroru Zagłady było malarstwo do gruntu realistyczne. Omawiane dzieło przedstawia prawdopodobnie Nuchema Lejbkorna ze Skierniewic, który po wysiedleniu do getta warszawskiego i śmierci swojej żony, stał się nędzarzem. Jak wspominał jeden z naocznych świadków, Samuel Puterman, chodził on z czwórką swoich dzieci, z których troje "czepiało się resztek ubrania", a czwarte było przez niego noszone "wysoko na barkach" - "chodzili i śpiewali tylko jedną piosenkę żydowską: Ich dank dir Got, az ich bin a id". Z czasem wszystkie dzieci poumierały, a on sam tułał się po ulicach getta - okoliczności jego śmierci nie

Warszawa getto warszawskie

2/2002 (202)

PL.286

2/2002 (202)

PL.286

Warszawa

MŻIH A-2

MŻIH A-2

MŻIH A-1068

MŻIH A-1068

Polska

MŻIH A-1035/13

MŻIH A-1035/13

MŻIH A-159

Obraz stanowi jeden z najlepszych przykładów fascynacji Kramsztyka postimpresjonistyczną twórczością Paula Cézanne’a, z którego dziełami mógł się bezpośrednio zetknąć w Paryżu, gdzie mieszkał od r. 1910. Obraz nosi również alternatywny tytuł "Śpiewak z gitarą"; być może jest to portret Józefa Ursteina (1884-1923), warszawskiego śpiewaka i konferansjera, związanego z teatrem Qui Pro Quo.

Warszawa [?]

MŻIH B-443/6/19

Akwaforta zatytułowana „Niewolnicy” autorstwa Adolfa Edwarda Hersteina, polsko-żydowskiego malarza i grafika. Herstein był członkiem tzw. Berlińskiej Secesji, a także właścicielem prywatnej szkoły malarstwa w Warszawie, gdzie jednym z jego uczniów był Roman Kramsztyk. Akwaforta przedstawia dwie kozy stojące w zagrodzie.

MŻIH B-443/6/16

Akwaforta zatytułowana „W ekstazie” (oryg. „In Extase”) autorstwa Adolfa Edwarda Hersteina, polsko-żydowskiego malarza i grafika. Praca przedstawia mężczyznę ujętego w popiersiu z wyciągniętymi przed sobą rękoma i wzrokiem uciekającym ku górze. Herstein był członkiem tzw. Berlińskiej Secesji, a także właścicielem prywatnej szkoły malarstwa w Warszawie, gdzie jednym z jego uczniów był Roman Kramsztyk.