Tytuł:Sz. Niger wegn aktuele kultur un literatur-problemen. A geszprech mitn gast [Sz. Niger o aktualnych problemach literatury i kultury. Rozmowa z gościem]
Opis: Rozmowa z jednym z czołowych przedstawicieli krytyki literackiej jidysz, który przyjechał do Europy pierwszy raz od czasu swej emigracji w 1919 roku, przeżywszy pogrom w Wilnie. W 1931 roku Niger odbył swoisty tour po Europie Środkowo-Wschodniej. Jego głównym celem było zobaczyć ekonomiczne położenie żydowskich mas, na których jego zdaniem wspiera się rozwój nowoczesnej kultury jidysz i jej instytucji. Inteligencja ma do niej stosunek ambiwalentny, a burżuazja - wrogi. Rozwój kultury jidysz w Polsce osiągnął pewne granice. Pracę na niwie kultury i edukacji ograniczają ekonomia, a także polityka i stosunek Polaków do Żydów.
Położenie kultury jidysz w Ameryce z kolei zagrożone jest przez asymilację. Trudno o optymizm, choć drugie pokolenie nie jest całkowicie dla kultury jidysz stracone. Świeckie szkoły socjalistyczne zbliżają młodzież do kultury i języka jidysz, jednak poza poza szkołą - brak środowisk, w którym młodzież mogłaby się w jidysz realizować. Jednak Niger wierzy w możliwości rozbudowy bazy kultury jidysz. Nie należy odwracać się też od młodzieży ze środowisk religijnych i chasydzkich, by móc ją zdobyć dla nowoczesnego ruchu jidyszowego.
Jeśli idzie o literaturę jidysz w Polsce brakuje jej poczucia celowości, wiary. A to jest niezwykle ważne dla literatury. Polska kultura do odzyskania niepodległości takie poczucie celu miała, teraz natomiast znajduje się w fazie przejściowej.
Największym problemem literatury jidysz jest przerost indywidualizmu oderwanie pisarza jest od zbiorowości.
Krytyk odróżnia kategorie społeczeństwa i aktualnej struktury społecznej. Literatura powiązana jest z pierwszym publicystyka - z drugim. Nie wyklucza istnienia dobrej literatury zaangażowanej reagującej na bieżące wydarzenia, ale musi być ona wolna, pogłębiona. Inaczej, jak w ZSRR, pozbawiona jest wartości artystycznych. Wśród dobrych pisarzy zaangażowanych wymienia Liesina, Lejwika, Kulbaka i Asza.
Sygnatura: ks20
Autor: Jankew Pat
Źródło: „Wochnszrift far Literatur, Kunst un Kultur” 1931, nr 8, s. 1 i 2.
Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz,wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej.