MŻIH C-73

Ozdobna tablica wisząca niegdyś w synagodze lub domu modlitwy, wskazująca wschód jako miejsce, w którym znajduje się Jerozolima. Położenie Świętego Miasta wyznacza w judaizmie kierunek, w którym należy się zwracać podczas modlitwy. Nazwa tablicy wywodzi się od hebrajskiego słowa „mizrach”, oznaczającego „wschód”. Wyhaftowany na tkaninie wizerunek korony wspieranej przez dwa stojące na kolumnach świątynnych lwy należy do najczęściej spotykanych w judaizmie motywów zdobniczych. Lwy symbolizują plemię Judy, z którego wywodzili się m.in. królowie Dawid i Salomon. Na tablicy wyhaftowano trzy napisy w języku hebrajskim: 1) na samej górze: „Korona Tory”; 2) pod gwiazdą Dawida między kolumnami: „Mizrach”; 3) u dołu, w prawym i lewym rogu, zapisana czterema literami data: „[5]692 [=1932]”. W gwiazdę Dawida wpisano także łacińskie inicjały darczyńcy: „I” i „J”.

Niemcy [?] Polska [?]

MŻIH C-692

MŻIH C-692

MŻIH C-425

Na spodzie owocu i liścia oraz na brzegu wieczka wybito: 1) inicjały probierza cyrylicą: „A.K” [= Andriej Antonowicz Kowalski], rok: „1844”, próbę srebra: „84”; 2) cechę miejską Moskwy: św. Jerzy na koniu zabijający smoka; 3) inicjały i nazwisko złotnika cyrylicą: „P.S.” oraz „SAZIKOW”.

Moskwa

MŻIH C-646

10 tabliczek do aliji z wygrawerowanymi napisami w języku hebrajskim: 1) Kapłan; 2) 4 alija; 3) 7 alija; 4) 8 alija; 5) 9 alija; 6) 10 alija; 7) 11 alija; 8) Podniesienie Tory po czytaniu pierwszej Tory; 9) Podniesienie Tory po czytaniu trzeciej Tory; 10) Wyjęcie z aron ha-kodesz trzeciej Tory.

MŻIH C-403

Na drzwiczkach szafy ołtarzowej znajduje się napis: „Gdy Arka wyruszyła, mówił Mojżesz...” (Lb 10:35). Niżej zawarto tablice Dekalogu i podtrzymywany przez dwa jelenie kartusz z napisem: „Płock [5]617” [=1857]. Na bazach kolumn znajdują się nazwy kolumn ze świątyni Salomona: „Boaz”, „Jakin”, (1 Krl 7:21, 2 Krn 3:17). W dole jedna zawieszka z imieniem donatora: „Icchak”. Znaki złotnicze: 1) punca złotnika – w kwadracie, kursywą monogram „MZ”, 2) znak warsztatu – w owalu lew w lewym profilu z głową odwróconą prawą stroną.

Płock [?]

MŻIH C-209

MŻIH C-209

Łódź [?]

MŻIH C-281

Na tablicach dekalogu, pod koronami znajdują się pierwsze słowa Dziesięciu Przykazań, zapisane w języku hebrajskim. Znaki złotnicze: próba srebra „751”.

Królestwo Prus

MŻIH C-314

Grzebień bractwa pogrzebowego z Nieszawy. Na środku inskrypcja w języku hebrajskim: „Święte Stowarzyszenie ze świętej gminy w Nieszawie”.

Polska

MŻIH C-305

MŻIH C-305

MŻIH C-413

Poniżej tablic dekalogu znajduje się nakładana skrzyneczka z tabliczkami z nazwami świąt w języku hebrajskim: „Sukkot” i „Szemini Aceret”. Sygnatury i znaki złotnicze: 1) państwowa próba niemiecka: półksiężyc, korona, próba srebra „800”, trzeci znak nieczytelny, 2) znak wytwórni: „POSEN”, sześcioramienna gwiazda. Na odwrocie napis donacyjny w języku niemieckim, zapisany kursywą: „Dar Gustawa i Jenny Henschel”. Tarcza pochodzi z synagogi w Rybniku.

Hanau

MŻIH C-359

Podczas II wojny światowej złożony przez Niemców w magazynie na Zamku Lubelskim. Po wojnie trafił do Państwowego Muzeum na Majdanku, skąd przekazano go ŻIH w 1952 r.

Lublin [?]

MŻIH C-264

MŻIH C-264

Moskwa

MŻIH B-514

Nie wiadomo, z której synagogi pochodzi ten przedmiot. Podczas II wojny światowej Niemcy przechowywali go najprawdopodobniej w magazynie na Zamku Lubelskim. Po wojnie w latach 50. został przekazany ŻIH przez Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce, Oddział w Lublinie.

Polska

MŻIH C-334

Synagogalny, nieiluminowany zwój Estery. Zachował się również oryginalny tekturowy futerał. Na nim został naklejony prostokąt czerwonego papieru z tłoczonym napisem w języku hebrajskim. Jest to prawdopodobnie inskrypcja donacyjna (większość napisu trudno czytelna). Dobrze zachowana tylko data: „679” [=1919]. Na futerale i zwoju stara sygnatura: „JS/606”.

Polska

MŻIH C-325

Stroje z elementami wschodnimi. Charbona na końcu megilli prezentuje ubiór pazia z XVI–XIX w. Postacie w scenach zbiorowych noszą tradycyjny strój żydowski charakterystyczny dla terenów niemieckich z XVIII–XIX w.

Austria [?]

MŻIH C-333

Synagogalny (nieiluminowany) zwój pergaminowy z biblijną księgą Estery.

Polska

MŻIH C-324

Sygnatura autora: „Koniec megilli. Ja artysta, Natan, syn Józefa, pisarz świętych ksiąg, tefilin i mezuz ze świętej gminy Złoczów [?]”. Iluminacje tej megilli przypominają polichromie polskich bóżnic.

Złotów / Złoczów [?]

MŻIH C-331

MŻIH C-331

Włochy

MŻIH C-330

Na środkowej płaszczyźnie znajduje się ozdobny kartusz z napisem w języku hebrajskim: „Jakub / Hakohen / Oby żył wiecznie”. Boczne płaszczyzny wypełnia tekst błogosławieństw wypowiadanych przed czytaniem i po czytaniu megilli. W kartuszu pierwotnie było wpisane imię: „Icchak”, ostatnia linijka inskrypcji nie została rozszyfrowana.

Włochy

MŻIH B-306

MŻIH B-306

INW-C-205

Trzy tabliczki od niezachowanej tarczy na Torę. Po obu stronach mają wyryte nazwy świąt żydowskich: 1) Szmini Aceret / Sukot; 2) Jomim Kipurim [Jom Kipur] / Rosz ha-Szana; 3) Szabat / Szabat Rosz Chodesz.

MŻIH C-339

Zwój Tory (rodał) pochodzący z synagogi w Tarnowie. Dar rabiego Józefa, syna rabiego Mosze (Mojżesza), dla tamtejszej gminy.

MŻIH C-487

Tablica umieszczana tradycyjnie nad amudem, czyli pulpitem osoby prowadzącej modły w synagodze (szaliach cibur, kantor), często stanowiąca jego integralną część.

MŻIH C-496

MŻIH C-496

MŻIH C-537

Należał do wyposażenia nieznanej synagogi. Podczas II wojny światowej był przechowywany przez Niemców w magazynie na Zamku Lubelskim. Po wojnie trafił do Państwowego Muzeum na Majdanku, skąd przekazano go ŻIH w 1952 r.

Lublin [?] Lubelszczyzna [?]

MŻIH C-538

Reflektor synagogalny. Nie wiadomo, z której synagogi pochodzi. Podczas II wojny światowej był przechowywany przez Niemców w magazynie na Zamku Lubelskim. Po wojnie trafił do Państwowego Muzeum na Majdanku, skąd przekazano go ŻIH w 1952 r.

Lublin lub okolice

MŻIH C-491/1-2

MŻIH C-491/1-2

Pomorze Zachodnie Chodzież [?]

MŻIH C-290

MŻIH C-290

MŻIH C-279

MŻIH C-279

Wrocław

MŻIH C-332

Zwój Estery do użytku synagogalnego, bez ilustracji.

Polska