Pobyt Szymona Huberbanda we dworze w Chęcinach skończył się wraz z wybuchem I wojny światowej. Żydzi chęcińscy musieli ewakuować się do Kielc. W mieście tym 23 stycznia 1916 r. cadyk zmarł. W wyniku tych zdarzeń Szymon Huberband trafił do Otwocka, lecz żaden z autorów nie powiązał zmiany jego miejsca zamieszkania z wydarzeniami I wojny. W nowym miejscu pobytu uczył się zapewne najpierw w chederze, a potem w miejscowym bejt ha-midraszu53. Jak napisali Sakowska i Kuberczyk, był to także czas jego zbliżenia z Icchakiem Kaliszem, cadykiem otwockim. Zaangażował się tutaj również w życie polityczne, utworzył młodzieżową organizację Agudy, Cejrej Emunej Israel i stanął na jej czele, a w 1928 r. został wysłany jako delegat na jej pierwszy ogólnopolski zjazd do Warszawy, co wskazywałoby, że do tego czasu wciąż mieszkał w Otwocku54.
Po 1928 r. Huberband zawarł małżeństwo z Rywką Leą, córką rabina Jakuba Arie
Glazera z Piotrkowa Trybunalskiego. Miał z nią jednego syna Kalmisza (żydowskie
zdrobnienie imienia Kalman). Teść jego był wieloletnim dajanem w tej miejscowości, czyli pomagał rabinowi urzędowemu decydować w sprawach związanych z koszernością i czystością rytualną oraz rozwiązywać pomniejsze spory. Tuż przed wojną rodzina mieszkała „w centrum miasta w dużym, ładnym trzypiętrowym domu, frontem do ogrodu miejskiego” (dok. 1). Polscy badacze, opisując relacje między zięciem a teściem jako wzorowe, wskazali na wielki respekt, jakim Huberband darzył Glazera, aczkolwiek dodali, iż nigdy w swoich pracach nie wymienił go z nazwiska55. Podkreślmy, iż o faktach tych z życiorysu Huberbanda piszą tylko autorzy polskiego szkicu. U autorów wstępu do KHS brak w ogóle tych danych: w ich opracowaniu postać teścia Huberbanda w ogóle nie została przedstawiona. W odniesieniu do okresu piotrkowskiego pojawiła się natomiast niezwykle skrótowa i nieco myląca notka, że Huberband „osiedlił się w Piotrkowie Trybunalskim (województwo łódzkie) i założył tam Żydowskie
Towarzystwo Naukowe, w którym co sobotę wykładał na temat żydowskiej historii”.
Niemniej obaj autorzy wstępu do KHS zauważają, iż okres piotrkowski stanowił ważny czas dla rozwoju twórczości Huberbanda, ponieważ to właśnie w tym mieście powstało wiele jego prac56.
53 M. Feinkind, Frojen-rebejim, s. 60. W Otwocku znajdowało się sześć oficjalnie działających chederów i dwie szkoły dla chłopców prowadzone przez Agudę; przy ul. Wierzbowej 1 oraz przy ul. Kupieckiej 23 (Jesodej ha-Tora). Być może Huberband uczył się w którejś z nich. W 1930 r. placówkę przy ul. Kupieckiej zamknięto z powodu złych warunków lokalowych. Zob. Jacek Kałuszko, Paweł Ajdacki, Otwock i okolice; przewodnik, Pruszków 2000, s. 63–64.
54 J. Kermish, N. Blumenthal, On Rabbi Shimon Huberband, s. XXI; R. Sakowska, T. Kuberczyk, Szimon Huberband, s. 150. Na temat dworu chasydzkiego Icchaka Kalisza w Otwocku zob. szerzej: Ita Kalisz, Cadykowy dwór niegdyś w Polsce, tłum. i oprac. Anna Ciałowicz, Warszawa 2011.
55 Huberband wymienia nazwisko swojego teścia tylko raz, pisząc w dziejach Piotrkowa Trybunalskiego: „W roku 1914 władze carskie przeprowadziły rewizję w synagodze i u miejscowego przewodniczącego sądu rabinackiego, Jakuba Arie Glazera, szukając tajnego połączenia telefonicznego z Niemcami” (Zniszczenie synagog, domów modlitwy i cmentarzy, dok. 19). W dok. 1 (Przeżycia wojenne żydowskiego cywila) pisze o nim: „mój teść”. Autorzy opracowania KHS nie skojarzyli określenia „mój teść” z nazwiskiem Glazer.
56 J. Kermish, N. Blumenthal, On Rabbi Shimon Huberband, s. XXII; R. Sakowska, T. Kuberczyk, Szimon Huberband, s. 150.
