{49} aa[…]aa utworzył się Judenrat aa[…]aa wolał ustanowić aa[…]aa zamienił w biuro. aa[…]aa bb[…]bb aa[…]aa
[tłum. z j. żyd. Magdalena Siek]
ARG I 58 (Ring. I/1220/3)
Opis: oryg., rkps (HUB.*), atrament, j. żyd., 30×50, 155×68 mm, bardzo poważne uszkodzenia i ubytki tekstu, destrukty, k. 27, s. 52.
Po 02.1941, Warszawa-getto. Szymon Huberband, Opracowanie pt. "דער חורבן פון
שולן, בתי־מדרשס און בית החיים׳ס" [„Zagłada bóżnic, bejt ha-midraszy i cmentarzy”]
[3]863 Zagłada bóżnic, bejt ha-midraszy i cmentarzy
[4] Miasta: Otwock, Aleksandrów Łódzki, Serock864,
Piotrków Trybunalski, Sosnowiec, Będzin, Radomsko, Garwolin,
Piaseczno, Drobin865, Parysów, Pszonka866, St[oczek]867, Strzegowo868, Sulejów, Przedbórz, Brzeziny
[5] Otwock
Żydowskie osadnictwo w Otwocku wiąże się ściśle z powstaniem pierwszego bejt
ha-midraszu. 50 lat temu reb Symcha Bunem869, cadyk warecki, mieszkający w miasteczku Karczew870, postanowił osiedlić się w znajdującym się opodal miasteczka gęstym lesie, który należał do Żydów: Blasa871 i Reindorfa.
Las ten był wielki i gęsty; ciągnął się od Karczewa prawie do Warszawy. Pośród
lasu cadyk warecki kupił kawałek ziemi, otoczył go wysokim cpłotemc, wystawił duży bejt ha-midrasz i pokoje prywatne. Do cadyka zaczęli przybywać chasydzi. Otwierał się jeden zajazd po drugim – i w ten sposób powstało żydowskie skupisko w Otwocku. Dekadę później, kiedy w Otwocku była już większa populacja żydowska, p. Blas podarował kawałek ziemi oraz wszystkie potrzebne materiały budowlane i wystawił murowany bejt ha-midrasz dla stałych mieszkańców Otwocka. Do bejt ha-midraszu dobudował też babiniec – inaczej niż w domu modlitwy cadyka, gdzie części dla kobiet nie ma, a przy bramie do dworu cadyka stał specjalny strażnik w wysokiej mycce, którego zadaniem było [6] niewpuszczanie kobiet do środka872.
863 Powojenna paginacja archiwalna.
864 Serock (pow. Pułtusk).
865 Drobin (pow. Płock).
866 Parysów i Pszonka (pow. Garwolin).
867 Stoczek (pow. Łuków).
868 Strzegowo (pow. Mława).
869 Symcha Bunem Kalisz, zob. przyp. 831.
870 Karczew (pow. Warszawa).
871 Brak bliższych informacji o tej i o większości osób wymienionych w tym dokumencie.
872 Pisze o tym Ita Kalisz, wnuczka cadyka. Zob. Ita Kalisz, Cadykowy dwór niegdyś w Polsce, tłum. i oprac. Anna Ciałowicz, Warszawa 2009.
