Szchita – ubój rytualny; także ogólnie: rzeź.
Sze-he-chejanu – końcowe słowa i równocześnie utarta nazwa błogosławieństwa wypowiadanego w szczególnych sytuacjach życiowych: [Błogosławiony jesteś Panie, Boże nasz, Królu Świata, że zachowałeś nas przy życiu, dodawałeś nam sił oraz pozwoliłeś] byśmy dożyli tego czasu.
szeelot u-tszuwot (aszk. szajles-tszuwes) – dosł. pytania i odpowiedzi; responsa rabinackie.
Szeerit ha-pleta – dosł. ocalałe ostatki; termin biblijny używany w odniesieniu do ocalałych z Zagłady; Huberband w swoim tekście ma na myśli zachowane jeszcze (w 1940 r.!) resztki żydowskiej kultury materialnej.
Szeerit Israel – szczątek [ludu] Izraela; założenie, że Bóg nigdy nie zniszczy całkowicie tego ludu; zawsze pozostanie szczątek, z którego się on odrodzi.
Szejne Jidn (żyd.) – dosł. piękni Żydzi; ludzie ucieleśniający ideały judaizmu; często: uczeni.
Szejtl – peruka noszona przez pobożne Żydówki, obecnie najczęściej przez chasydki.
Sziwa – dosł. siedem; okres ścisłej, ciężkiej żałoby po zmarłym, trwający siedem dni po jego pogrzebie.
Szlita – skrót dodawany do nazwiska cadyka oznaczający: oby miał długie dobre życie, amen.
Szma Israel – dosł. Słuchaj Izraelu; najważniejsze wyznanie wiary w Boga.
Szmini Aceret – dosł. zgromadzenie ósmego [dnia]; ósmy dzień świąt Sukot.
Szmirat szabat – przestrzeganie szabatu.
Szochet (aszk. szojchet; l. mn. szochtim) – rzezak rytualny.
Szofar – róg barani, używany w czasie świąt Rosz ha-Szana i Jom Kipur.
Sztadlan – syndyk, reprezentant gmin żydowskich wobec władz państwa lub miasta.
Sztar mechira – transakcje sprzedaży rzeczy, których Żydom nie wolno posiadać w święta.
Sztybel (żyd.) – dosł. izdebka, pokoik; niewielka sala modlitwy, często zakładana i utrzymywana przez grupę chasydów – zwolenników danego cadyka.
Sztibl-bocherim (żyd.) – uczniowie pobierający nauki w sztiblu.
Sztrajml (żyd.) – lisia czapa, lisiura noszona przez chasydów.
Szulchan – dosł. stół; w synagodze ustawiony na bimie, często z lekko pochylonym blatem, służy do wykładania i odczytywania zwoju Tory.
Szulchan Aruch – dosł. nakryty stół; kodeks prawa żydowskiego opracowany przez rabina Josefa Karo w Palestynie w XVI w.
Szuszan Purim – Purim Suzański, obchodzony w diasporze w następnym dniu po święcie Purim.
Ściana wschodnia – zob. mizrech want.
Taanit Ester – zob. Estery post.
Tachanun – modlitwy błagalne recytowane w dni powszednie.
Tachrichim – całun, tradycyjnie z tkaniny lnianej.
Tahara – oczyszczenie, przygotowanie ciała do pochówku.
Takanot – regulacje prawne lub zalecenia uzupełniające prawa Tory.
