182 Pisma przedwojenne [9]
jedynie barwa i brzmienie słów przypominających o celu ludzkiej egzystencji na ziemi, naszego przyjścia na świat i opuszczenia go.
[1] הבאושה תיב תחמש [Święto Czerpania Wody]405
O tym, jak żył i czego dokonał na tym świecie prosty chasyd imieniem Gerszon Lejb, i jak swój żywot zakończył.
Przez cały rok Gerszon Lejb pracował skromnie i w pokorze. Z jego wąskich, niebieskich oczu wyzierał niezmącony spokój. Zdawały się odzwierciedlać bolesną mądrość nabytą w trakcie pełnego przeszkód i pułapek życia. Trudno było przejść przez nie bezpiecznie, toteż lepiej było trzymać się z boku.
W ciągu całego roku był tylko jeden szczególny dzień, a właściwie jedna jedyna ze wszystkich nocy, kiedy to Gerszon Lejb zapominał o niebezpieczeństwach czyhających zewsząd na człowieka i ogarniał go wielki zapał. Nie popełniał przy tym, uchowaj Bóg, choćby najlżejszego grzechu. Jaka więc przemiana dokonywała się w nim w tę niezwykłą noc? Otóż zdobywał się wówczas na odrobinę śmiałości, krztynę nakazanej wówczas zuchwałości.
Gdy rozpoczynało się święto Sukot, Gerszon Lejb pierwszy wołał głośno w domu modlitwy:
– Wesołych Świąt! Dobrego święta, Baruch! Dobrego święta, Henich! Dobrego święta, Mosze Aron!
Wznosił te okrzyki pospiesznie, jednym tchem, jakby po całorocznym oczekiwaniu nie mógł dłużej powstrzymać słów, które same wyrywały się z ust. Zdawał się mówić:
– Dziś Święto Czerpania Wody. To mój czas!
Z kolei taki dzień jak Simchat Tora też był dla Gerszona Lejba radosny, ale radość nie równa radości. Simchat Tora to pestka. Cóż nadzwyczajnego w tym święcie? W Simchat Tora nie czuje się już ożywienia cechującego Dziesięć Dni Pokutnych, w niebie pozapisywano wszystkich, których miano zapisać na dobry rok. Z pól zawiewa jesienny wiatr, do domostw zaczynają się wdzierać zimowe troski. Inaczej jest w Święto Czerpania Wody. Stronę Gemary z traktatu Suka406 przeznaczoną do studiowania w tym dniu czuć etrogiem, hadasem i lulawem407. W Erec Israel wrzuca się jeszcze winogrona do pras. Co najważniejsze, w sercach wciąż drzemie ciepło zgromadzone na dzień Hoszana Raba408.
