RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Pisma Pereca Opoczyńskiego

Tytuł:Pisma Pereca Opoczyńskiego

Sygnatura: AR tom 31

Autor: Monika Polit

Język: polski

Numer: 31

Opis: Trzydziesty pierwszy tom pełnej edycji Archiwum Ringelbluma zawiera dokumenty osobiste, korespondencję oraz rękopisy i utwory drukowane dziennikarza, prozaika i poety Pereca Opoczyńskiego (1892–1943). Zgromadzono w nim legitymacje wydawane Opoczyńskiemu przez redakcje gazet, w których pracował, jego bilety wizytowe, a także pojawiające się w żydowskiej prasie powinszowania z okazji narodzin jego dzieci oraz kondolencje, kiedy jego potomstwo, cierpiąc na nieuleczalne wówczas choroby, zmarło. Wśród publikowanych dokumentów znalazły się listy autorstwa Opoczyńskiego oraz korespondencja kierowana do niego przez redaktorów pism i wydawców. Tom w znacznej mierze wypełniają utwory literackie pisane zarówno przed drugą wojną światową, jak i w czasie okupacji. W pierwszej jego części zatytułowanej „Pisma przedwojenne” czytelnik znajdzie opowiadania chasydzkie, teksty obozowe z czasów niewoli autora, w którą popadł jako carski żołnierz, miniatury poświęcone świętom żydowskim i nauczaniu religijnemu, a także ekspresjonistyczne utwory prozą, wiersze oraz reportaże, opowiadania i obrazki z życia Żydów w wielkich ośrodkach miejskich i na prowincji. Wśród „Pism wojennych” umieszczone zostały zachowane fragmenty „Kroniki getta”, gettowe reportaże, sprawozdania i raporty. Większość prezentowanych w tomie dokumentów nie była wcześniej tłumaczona ani publikowana.

Tom pełnej edycji ARG: 31

strona 352 z 530

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 352


314 Pisma wojenne [17]

3 listopada

Przekazano, że zarządzenie o utworzeniu kina w getcie ma się ukazać lada dzień. Do kina miałoby się chodzić czysto ubranym. Dużo się mówi o pozwoleniu na otwarcie sklepów, golarni, kawiarni i domów dziecka. Żydzi boją się, że pachnie to [9] prowokacją. Społecznie świadomi Żydzi twierdzą, że nie należy się w wolnym czasie bez potrzeby kręcić po ulicach i rzucać się Niemcom w oczy w otwartych lokalach.

Wczoraj po południu Brandt zatrzymał koło cmentarza wóz z towarem wartym dziesiątki tysięcy złotych, który miał być ponoć przeszmuglowany przez gojów na teren getta. Gojów i towar zabrano.

Przekazano, że do łask, którymi SS obdarza Żydów w getcie warszawskim, dołączy się i ta, że nie trzeba już będzie mieszkać w pracowniczych koszarach, ale każdy zamieszka tam, gdzie zechce. Nadkomisarz do spraw mieszkań w getcie Liedtke miał też postanowić, że Żydzi będą płacić komorne. Mówi się, że te wszystkie pogłoski [10] mają związek z przybyciem do getta międzynarodowej komisji (plotka, która krążyła jeszcze krótko przed rzezią). Dlatego też pojawiają się teraz te wszystkie rzekome przywileje w stylu Brandta. Z Treblinki mają nawet na powrót przywieźć dwadzieścia pięć tysięcy Żydów, których nie zdołali zabić w tamtejszych paleniskach.

4 listopada

Na przekór wszystkim plotkom, które miały być pocieszeniem dla warszawskiego getta, nadeszła dziś z Sandomierza780wiadomość (podana przez naocznego świadka) o tym, że doszło tam do wygnania. Jednak Żydzi świadomi tego, co stało się w Warszawie, nie czekali, aż się ich wypędzi. Trzy czwarte z nich wraz ze wszystkimi członkami Judenratu i żydowskimi policjantami zawczasu uciekło. Reszta, która [11] nie potrafiła wykazać się biernym oporem w postaci ucieczki, została na miejscu zabita.

Jak się dziś dowiedzieliśmy, nowe wypędzenie w Krakowie781 odbyło się w nocy (na sposób znany z Lublina)782. Do rzezi miało dojść w Sandomierzu nocą.

5 listopada

Wczoraj na ulicach łapano do pracy przechodniów, którzy nie poruszali się w grupach. Dziś działo się to samo. Mówi się, że mają dzięki temu kilkuset ludzi do jakiejś pracy (powiadają inni, że nawet kilka tysięcy), i że będą łapać, aż zbiorą zaplanowaną liczbę. Dlatego zapanował strach, że w końcu przyjdą do szopów i bloków mieszkalnych i stamtąd będą brać ludzi. Na ulicy, gdzie prawie nikt się teraz nie pokazuje, [12] tak wielu bowiem nie złapią.

Z pewnego źródła przekazano, że Niemcy muszą mieć jeszcze siedmiuset ludzi na placówce i chcą, żeby meldować się ochotniczo do pracy.