Pisma wojenne [20] 377
Jej funkcjonariusze bez najmniejszego zażenowania pytali w izbach: „Stać was na wydanie kilku złotych? Nie będziemy u was lać, dezynfekować, nie pójdziecie do łaźni”.
Tych, którzy uciekli z kolumny prowadzonej do łaźni, żydowscy policjanci katowali, ale tych, którzy bez skrępowania na środku ulicy dawali im pieniądze, wypuszczali z szeregów i pozwalali im iść, dokąd chcieli.
W łaźni żydowska policja brała osobno za przejście przez bramę…
Jeśli mielibyśmy szczegółowo wyliczyć wszystkie ścierwa, które wypełniły tę straszliwą procedurę parówki (nękającą społeczność żydowską w Warszawie od pierwszych tygodni po rozpoczęciu wojny aż do teraz, kiedy zbliżamy się do roku 1942), to trzeba by było poświęcić osobny duży rozdział nieszczęsnej, nikczemnej egzystencji żydowskiej policji, która, z małymi wyjątkami, doprawdy nie ma sobie równej na świecie, nawet w kraju klasycznej korupcji – w Rumunii926.
Dla kogoś, kto nie zatracił swojego człowieczeństwa, życie w czasie każdej wojny jest okropne i nie do zniesienia. Jeśli jednak wojna zawsze strąca ludzi z poziomu moralnego na poziom małpy, to ta, wojna hitlerowska, sprawiła, że człowiek upadł niesłychanie nisko. „Małpia moralność” jest faktycznie zbyt łagodnym określeniem obecnego „ducha”.
[tłum. z j. żyd. Monika Polit]
ARG I 438 (Ring. I/207)
Opis: oryg. lub odpis, mps, j. żyd., k. 33, s. 33.
Dok. został wymieniony (Perec [Opoczyński], „Parówke.”, k. 34) w wykazie wykonanym przez H.W.: „Transport 108-1 styczeń 1942”, zob. Ring. I/1176, s. 1. Zob. HWC, 39/7 (drugi egz. odpisu [?] mps, k. 34; autor: Perec Opoczyński).
Druk: Reportażn fun, s. 25–48; Reportaże, s. 111–124.
20.
09.1939–12.1942, Warszawa-getto. Perec Opoczyński, Reportaż pt. ןופֿ עטכישעג יד" "אַקסנילאָוו ףױא טעטימאָק־זױה אַ [„Historia komitetu domowego”]
[1] Historia komitetu domowego927
Komitet domowy na Wołyńskiej!…
Już w samej tej myśli jest coś zdumiewającego i poruszającego. Ci, którzy stworzą komitet domowy, przeżyją coś szczególnego, zachłyśnięci radością, że się tego doczekali, że tego dożyli, w głębokich pokładach żydowskiej pamięci żyje bowiem niesława
