Pisma przedwojenne [3] 11
było jak senne marzenie, [4] fantastycznie jaskrawe odbicie niedosięgłego baśniowego światła i ziemskiego szczęścia. Zobaczyłem siebie w zaczarowanym rzecznym lustrze, ja – król tej złotej zaklętej krainy. Ja kim byłem? Czym była ta ziemia? Była moją, a ja jej królowałem. Ja królem, ja ziemią. Ja i nic, ja i wszystko…
Ten, kto pyszałkowato kreśli te linie, jest człowiekiem nieszczęsnym – sercem, pragnieniami, słabościami i biedą oraz bogactwem swych oczekiwań. Och, gdybyż potrafił się namalować, cóż by przedstawił na swym portrecie? Nie namalowałby siebie w stroju derwisza ani w żadnym innym kostiumie, ale pokazałby swe własne, drżące, smutne i radosne dziecięce „ja”.
Z życzeniami zdrowia i sił Pański przyjaciel
Perec
[tłum. z j. żyd. Monika Polit]
ARG II 506i (Ring. II/469)
Opis: odpis, rkps (OP*), atrament, j. żyd., 92x358 mm, k. 2, s. 4.
j) [Koperta listu skierowanego do Pereca Opoczyńskiego zaadresowana do redakcji gazety „Lodzer Tageblat”]
W.P. P[erec] Opoczyński
Piotrkowska 16
Red[akcja] Tageblat
ARG II 506j (Ring. II/469)
Opis: oryg., rkps, atrament, stempel, j. pol., 148x97 mm, k. 2, s. 1.
3.
1922–1925, Warszawa. Listy Melecha Rawicza, redaktora czasopism „Di Wog” i „Literarisze Bleter”40, do Pereca Opoczyńskiego
a)
[1] Warszawa, 14 września 1922 r.41
Kochany, Drogi Kolego Opoczyński,
otrzymałem Pańskie listy, kartki i wiadomości. Ma Pan rację, ma Pan rację, ma Pan rację. Teraz jednak proszę Pana o przesłanie mi bezzwłocznie tego numeru „Wegn”42,
