strona 106 z 920

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 106


64 Rozdział 1. Organizacja, instytucje, warunki bytowe [10]

Orleskiej227, Diany Blumenfeld, Jonasa Turkowa, którzy porzucili język żydowski i żydowską scenę228.

W obecnym, szczególnie ciężkim dla naszej kultury momencie, takie postępowanie tych oto artystów, którzy uchodzili i których zaliczano do budowniczych żydowskiego teatru i bojowników o lepszy teatr – jakiekolwiek motywy nimi kierowały – jest wyraźną zniewagą żydowskiego języka i ruchu kulturalnego.

Zachowanie takie musi zostać przez społeczność żydowską napiętnowane.

Warszawa, marzec 1942.

[tłum. z j. żyd. Agata Kondrat]

ARG I 358 (Ring. I/87)

Opis: odpis, mps, j. żyd., 178×120 mm, k. 1, s. 1. Druk: Selected Documents, s. 453.

10.

15.12.1941, Warszawa-getto. [JIKOR] Patronat nad żydowską działalnością kulturalną. Żydowski Komitet Szkolny, Odezwa wzywająca do wsparcia szkół z żydowskim językiem wykładowym

[1] Komitet Szkoły Żydowskiej

Żydowska szkoła, szkoła dla dzieci żydowskich w języku żydowskim, zwraca się do was z wezwaniem, aby otoczyć ją murem ochronnym, stworzyć jej… możliwość egzystencji.

Z trudem przyszło znów wznieść tę szkolną budowlę; dziś muszą przyjaciele i bliscy stworzyć wokół szkoły i dla niej odpowiednią atmosferę społeczną, która umożliwi wychowanie zdrowego żydowskiego dziecka dla jutra, które nadejdzie.

Bez książek, bez przyrządów szkolnych, w pustych ścianach, z głodnymi, bosymi dziećmi – oto jak żydowska szkoła stawia dziś znowu pierwsze kroki. Musimy stworzyć to, co jest niezbędne. To jest nasz obowiązek.

Nasza szkoła nie będzie miała bogatych mecenasów; i też ich nie potrzebuje. Potrzebuje gorącego serca i pomocnego ramienia. Chcemy więc zmobilizować tych wszystkich, którzy budowali w lepszych czasach i którzy nie będą szczędzili wysiłku również teraz. Tych, którzy będą gotowi pomóc żydowskiej szkole w czasach cierpienia i w chwilach radości.