RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Utwory literackie z getta warszawskiego

Tytuł:Utwory literackie z getta warszawskiego

Sygnatura: AR tom 26

Autor: Agnieszka Żółkiewska, Marek Tuszewicki

Język: polski

Numer: 26

Opis: Tom obejmuje literacką spuściznę getta warszawskiego zachowaną w Archiwum Ringelbluma. Ukazuje różne oblicza życia artystycznego „miasta za murem”. Zaświadcza o bogatym, wielojęzycznym repertuarze imprez kulturalnych, które pomagały mierzyć się z okropieństwami codzienności: represjami, głodem, wszechobecną śmiercią. Utwory powstałe w warunkach zamknięcia – zarówno wysokich lotów poezja, proza i dramat, jak też przyśpiewki tworzone w aresztach i szopach – służyły w równym stopniu twórcom i odbiorcom, wyznaczając przestrzeń spontanicznej twórczości. Niniejszy tom zawiera również przekład jedynej wydanej drukiem przez podziemie getta antologii literackiej „Pajn un gwure” (Męka i bohaterstwo) oraz niezwykły zbiór tekstów folkloru, żywe echo warszawskiej ulicy, odciętej od reszty miasta.

Tom pełnej edycji ARG: 26

strona 293 z 920

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 293


Rozdział 3. Poezja [61] 251

61.

b.d., b.m. N.N., Wiersze (3): "טייקמאזנייא רעד וצ ןמיה" [„Hymn do samotności”]; "טכענ-רעבליז" [„Srebrne noce”]; "רעווסאהא" [„Ahaswer”]


[1]                           Hymn do samotności

Srebrna samotności!
Zimny prysznic na umęczone ciała
Błogosławiony cień dla spalonych słońcem wędrowców,
Jedynie ten, co zanurza się w błękitnym Gangesie tęsknoty
W ognistej Lete zapomnienia,
Wkroczy do Twego pogrążonego w milczeniu królestwa,
Do Twego pogrążonego w milczeniu królestwa.
Srebrna samotności! Osadzie duszy!
Święty kręgu magiczny chroniący przed trującym pyłem?
Świat – echo dzwonu ucichłego w dali.
Odrzuciwszy balast wspomnień mój balon wzlatuje wysoko
Szybuje przez szare chmury ku krystalicznie błękitnemu Ejn-Sof.
Srebrna samotności!
Zaczarowana kraina szarych gór sterczących w oczekiwaniu
Na niebieskich morzach powiewają białe żagle miłości. Już słyszę gorączkowy trzepot białych skrzydeł
I [x] srebrny szum dalekich obcych fal.
Zatracam się w pocałunku na białych ramionach
a[…]a od drżących srebrzystych tonów cytry.

[2] Jak stado bydła w żelaznym jarzmie dni
Z cierpliwością muła kroczycie w tygodni tępym kole,
Wasze oczy pełne cielęcej modlitwy, szybkiej jak mysz.
Dziwka, żarcie, bibka!

* * *

Uciekłem od waszych domów,
Gdzie z trudem zakrada się każdy dzień –
Ja, gruźliczy pacjent, blady.
Uciekłem od waszych domów,
Gdzie dusza dławi się trądem i powietrzem mogił.
Uciekłem od waszych domów,
Gdzie smutek karmi się jak wygłodniały szczur.

* * *