Rozdział 5. Dramat [87] 605
Stefcia
Na czym ja stanęłam? (wraca do gimnastyki, po chwili dzwonek) Raz… dwa… trzy… cztery… pięć… sześć… siedem… osiem… dziewięć… Oj, to do nas! (patrzy po sobie) E, na pewno Marian… (wybiega w piżamie, o chwili wraca z Zylbermanem)
Zylberman
Ja bardzo przepraszam, że ja znowu o nieodpowiedniej porze…
Stefcia
Nic nie szkodzi, ja za to w nieodpowiednim stroju. Ale wszystkie szlafroki poszły na podszycie palta.
Zylberman
W odpowiednim czy nieodpowiednim – pani zawsze wygląda… a jefas tojer54, beczka i brama!
Stefcia
Dziękuję panu. To ładnie, że pan tak uważa.
Zylberman
Ja nie chcę zajmować dużo czasu… Rozchodzi się o to, że nasz komitet urządza w sobotę imprezę – będą tańce, amerykańska loteria, [x]55 kiełbasa z kapustą i takie różne inne… I chcielibyśmy występy też. Więc my byśmy prosili, czy by pani nas nie uświetniła?
Stefcia
Ależ jak najchętniej! Dla mnie nie ma większej przyjemności, jak uświetniać.
Zylberman
Ja bardzo dziękuję. Bardzo dziękuję! I ja sam, i w imieniu. [40] Ja bym jeszcze chciał od razu poprosić [x]56 tego pana, co gra na skrzypcach…
Stefcia
Żeby też uświetnił? Niestety, nie ma go w domu, ale ja już to z nim załatwię. Na pewno uświetni.
Zylberman
Bardzo pani dziękuję. Państwo naprawdę zrobią dużo dla tych biednych lokatorów, co oni już prawie… pieką obwarzanki… zej bakn bajgl…57 Bardzo dziękuję.
