670 Rozdział 5. Dramat [88]
Drap jeszcze!
Drap głębiej jeszcze –
tak, w ciało głębsze, głębsze! A… A…
Timna: (załamuje ręce)
Zguba pisana, biada, nieszczęście! Hiob: (spogląda na nią jak w gorączce)
Sza…
[25] Timna: Nie mogę, nie! Hiob: A… A…
Plecy same drapią mnie. Timna: (załamuję ręce)
Jakaż niedola zła… Hiob: Sza… Sza…
Nie przeszkadzaj,
jakby mi tu ktoś dogadzał! (uśmiecha się przygnębiony) Niech on mnie ugładza!
A… A…
To wcale nie drapanie! Sieć zarzucono na mnie – a błazen, jak na zawołanie,
wciąż tylko mami, mami… (uśmiecha się przygnębiony) Niech mami!
A… A niech!
Zachodzą już, już ropami, spójrz: i ropa i krew! Płyną, płyną –
słońca moje przeminą…
Spływają kroplami, za kroplą kropla – to nie ropa
parszywego, nieczystego ciała płynie, lecz nasienie! Nasienie
wzrastające z cierpień miłości, w miłosnej radości wystrzelone!
Gdyby tylko się wlało ono w głąb macicy kobiecej – przysiągłbym: w jej ciele dzieci będzie więcej! Dzieci w bólu zrodziła mi by… A…
Szatan: (podbiega do Timny, szturcha ją, aby zaczęła mówić i z powrotem umyka na lewo)
Timna: (z prawej) O, Hiobie!
