684 Rozdział 5. Dramat [88]
przybyliście równocześnie – dzięki moim knowaniom… Nie widzicie mnie,
nie słyszycie mnie –
bowiem siedzę w was właśnie… Tak, tak,
właśnie!
W przeczuciu waszym i myśleniu, Odchodzę, a nie będzie mnie brak – (jakby strzelił z bicza w powietrzu) Wio! (wbiega do kuchni)
Młoda, piękna kobieta: (przychodzi nagle z kuchni) Hiobie!
Hiob: (chce się podnieść z ławki) Kobieta: Za wcześnie wstać się sposobisz. Hiob: Kim jesteś i co chcesz powiedzieć? Kobieta: Hiobie, drogi sąsiedzie,
niech ci pamięć wróci żywa – przychodzę wyrzec te słowa: Jeszcze jedną
należy opłakiwać i żałować,
jeszcze jedną ofiarę!
Twoja żona umarła w tę właśnie porę. Hiob: Żona moja?
Kobieta: (znika z powrotem w kuchni) Hiob: (chce się podnieść z ławki) Elifaz
Bildad
Sofar Siedź w spokoju…
Hiob: (siedzi w milczeniu, głęboko pogrążony w swoich troskach)
Trzej Przyjaciele: (siadają jednocześnie, cicho na swoich miejscach, opuszczają
głowy).
[41] Osoby:
Hiob Elifaz Bildad Sofar Sąsiadka [42]
Kurtyna opada powoli
