strona 831 z 920

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 831


Część III. Antologia „Męka i bohaterstwo” [95] 789

Żydzi poświęcali się dla swojej prawdy. Z radością szli pod nóż morderców, wierząc, że będzie to pokutą za ich grzechy na tym świecie. Dlatego też rzadko słyszymy w opisach kronikarzy o aktach obrony własnej i zemsty ze strony prześladowanych Żydów. Ale nie bacząc na religijną psychozę, która tak mocno dominowała w umysłach i uczuciach szerokich mas żydowskich, słyszymy jednak o bohaterskich, ofiarnych czynach jednostek i całych grup, które z poczuciem godności energicznie przeciwstawiły się morderczym wyrzutkom i bardzo drogo oddały swoje życie na ołtarzu narodu. Nasi kronikarze odnotowują te pouczające fakty, w których jasno widać bohaterskie, aktywne nastawienie prześladowanych Żydów, uświęcających Imię Boże nie tylko poprzez bierny opór, ale także fizycznie rozliczających się ze swymi pogromcami.

Widzimy to u kronikarzy masakr [w czasach] krucjat, 1648 i 1649, jak również wielu innych opisów masakr i prześladowań w ciągu długich pokoleń.

Istotnie, w tych przypadkach aktywnej obrony silnie tkwią korzenie myśli o żydowskiej samoobronie, która osiągnęła właściwe udoskonalenie dopiero w początkowych latach dwudziestego stulecia podczas pogromów Żydów w szeregu miast Rosji11, podczas tworzenia „Ha-Szomer”12 w Erec Israel, w pełnych grozy latach wojny domowej na Ukrainie 1917–1920, a ostatnio jej szczytowym osiągnięciem jest Hagana13w żydowskiej siedzibie narodowej we własnym kraju.

* * *

[9] Napaść krzyżowców


[10]

Krucjaty jako ruchy religijne i społeczne wielkich mas chrześcijan w XII wieku miały jako nadrzędny cel podbicie Kraju Izraela i wyrwanie grobu Jezusa Nazareńczyka z rąk „niewiernych” muzułmanów.

Rozpoczęły się one w końcu XI wieku i trwały z pewnymi przerwami przez cały wiek XII. Zgodnie z postanowieniami synodu w Clermont14z roku 1095 krucjaty miały zostać zorganizowane natychmiast, tak aby w następnym roku – 1096 – krzyżowcy mogli już wymaszerować z Francji. Mnichowi z Amiens15udało się dzięki ognistym mowom wywołać w masach ogromny fanatyzm religijny i pozyskać je dla idei świętej