790 Część III. Antologia „Męka i bohaterstwo” [95]
walki z „niewiernymi”. Wkrótce najszersze kręgi wierzących jak i niewierzących chrześcijan zostały pochłonięte podobną myślą – jedni pragnęli pozyskać sobie miejsce w przyszłym świecie, inni znowu widzieli [w krucjatach] nadzwyczajną możliwość zaspokojenia niskich żądz mordu i rabunków. Jednocześnie wśród krzyżowców zrodziło się pragnienie wypełnienia tego świętego obowiązku już poprzez bezlitosną walkę z „niewiernymi” u siebie w kraju – z Żydami.
W ten sposób Żydzi stali się pierwszymi ofiarami krzyżowców we Francji i Lotaryngii, w miastach środkowego Renu, później także w Czechach, a w końcu w Anglii. Dlatego czas krucjat zyskał bardzo smutne znaczenie w naszej historii. Wtedy w ciągu jednego stulecia, w wyniku strasznych mąk i barbarzyńskich okrucieństw, zginęły dziesiątki żydowskich społeczności, a dziesiątki tysięcy Żydów zostało unicestwionych na skutek mordu i samobójstw uświęcających Imię Boże, nie chcąc spełnić życzenia morderców, którzy żądali od nich, aby zmienili swą wiarę.
[11] Pozwolimy teraz mówić niewinnym prostym kronikarzom, świadkom owego strasznego czasu jak również pajtanom16, religijnym poetom wzruszająco smutnych kinot i slichot, którzy „stworzyli dokumenty przesiąknięte łzami i krwią”.
F r a g m e n t y k ro n i k
Kronika Anonima z Moguncji17
W roku 1028 po zburzeniu Świątyni, nieszczęście spadło na nas Żydów. Najpierw podnieśli się panowie, rycerze i prosty lud we Francji. Naradzili się i postanowili wznieść się jak orły i z bronią w ręku przetrzeć sobie drogę do Jerozolimy, Świętego Miasta, gdzie znajduje się grób ukrzyżowanego, gnijące ciało, które nikomu nie może być pomocne, ponieważ jest gnijące i opuszczone. Powiedzieli przy tym jeden do drugiego: „Ruszamy do dalekich krajów, idziemy prowadzić wojnę z tamtejszymi królami, narażamy nasze życie, aby zniszczyć państwa, które nie wierzą w powieszonego18, należy więc policzyć się z Żydami, oni go przecież zamordowali i powiesili”. W ten sposób wszędzie, we wszystkich zakątkach, podburzali przeciwko nam, podjęli decyzję i oznajmili: albo my, Żydzi, przyjmiemy ich wstrętną wiarę, albo nas wszystkich unicestwią, nie oszczędzając nawet niemowląt. Przyszyli do swoich ubrań zły symbol – wzdłuż i wszerz (krzyż)19– zarówno rycerze jak i prosty lud, a na głowy nałożyli hełmy (metalowe czapy). – Kiedy usłyszały o tym gminy we Francji, ogarnęło je drżenie i śmiertelny strach. Uczynili tak, [12] jak ich przodkowie postępowali: natychmiast napisali pisma i wysłali je przez posłańców do wszystkich społeczności wokół rzeki Ren, polecając ogłoszenie postu i aby błagać Najwyższego o miłosierdzie, by zlitował się nad nimi i uratował od ręki wroga. Kiedy te pisma dotarły do bogobojnych i świętych mężów, którzy mieszkali w Moguncji, ci szybko napisali odpowiedź do Francji, a oto
