794 Część III. Antologia „Męka i bohaterstwo” [95]
Niczym jadowite węże, postanowili zetrzeć nasze imię z powierzchni ziemi,
Jednak dzieci świętego narodu pozostały Tobie wierne,
„Bóg jest naszą dumą” – śpiewały –
„Naszą nadzieją, radością i chwałą!”
Kobiety i dzieci złożyły się dla Ciebie w ofierze,
Na płonących stosach oddały życie.
Jedyny i Potężny!
Z powodu Twojego Imienia katuje się nas i tępi!
Maleńkie dzieciątka, jagnięta, nie pragną miłosierdzia,
Lecz z niewzruszonym sercem wołają do matek:
„Ofiary
Domagają się od nas niebiosa tam na wysokości!”
Pławią się we krwi, drżą i obejmują,
I całując się, obejmując – szybko wzajemnie zabijają!
Olbrzymi ołtarz wzniesiono dla Ciebie, o Boże!
Po brzegi wypełniony przez dziecięce, popalone i zatłuczone ofiary.
Na wszystkich drogach, we wszystkich zaułkach i zakątkach,
Leżą obnażone, rozczłonkowane, pohańbione i spopielone.
Kapłani i w Bogu czyści słudzy uświęcili mężczyzn i kobiety śmiercią męczenników; Mordercy wspólnie z mordowanymi podnieśli lament;
Krew dzieci płynęła wraz krwią rodziców
I donośnie rozbrzmiewało z ust ofiar Szma Israel29.
– A Ty widzisz to i milczysz?
Wielki, Potężny,
Boże pomsty?!
[20] Autor anonimowy.
Naoczny świadek.
(z pieśni Amarer ba-beki be-zachri [Wspominając gorzko zapłaczę]30)
„Perach katan neherag ba-chik imo”31–
Delikatne kwiecie zduszono na matczynym łonie,
Dziecko wraz z matką zabito, –
Odpłaćże im za ich szaloną niegodziwość, odpłać po wielokroć! –
Boże Wszechmogący!
