Część III. Antologia „Męka i bohaterstwo” [95] 831
nieśmiertelności i wieńce wiecznej wiosny dla tych, którzy poświęcili życie dla świętości życia.
Ale tak jak synowie pracy zwołują teraz naród do ochrony zewnętrznej, tak samo muszą oni także ochraniać naród i kraj przed niezrozumieniem, ciemnotą, nienawiścią, obojętnością od wewnątrz, aby [89] naród mógł wyjść z oczyszczającego ognia owej godziny z nową wolą, zdwojoną siłą, udoskonalonym przekonaniem i dążeniem, które powinno być twarde jak skała. Owi wybrańcy narodu, idący na śmierć z czystością miłującego gołębia, który szybuje nad swoim gniazdem, muszą teraz usunąć nieład z drogi naszego odrodzenia zuchwalstwem świętości i gniewem prawdy, ponieważ tylko kiedy jest sens w życiu, jest także sens w śmierci.
Na brzegach Galilei niesie się uśmiech cichego bohaterstwa, które płynie jak żywa rzeka z serca narodu, tonącego we własnej krwi i w krwi powstającego do życia. Dlatego Tel-Chaj nie jest pojedynczym nagłym wydarzeniem, ale symbolem, najgłębszym wyrażeniem bohaterstwa, które dąży do wywyższenia życia, które objęło w ostatnim okresie najlepszych z naszego narodu: żydowskich rewolucjonistów świata, bojowników samoobrony, towarzyszy z Batalionu Żydowskiego136i Czerwonego Legionu137, tysiące i dziesiątki tysięcy młodych ludzi, którzy poświęcili życie dla świętości i czystości życia wszędzie. Z Tel-Chaj będzie nam w ciemności przyświecać nowe światło, z Tel-Chaj będziemy czerpać wigor i siłę nie tylko aby się obronić, ale aby wydeptać nową ścieżkę, bliską [i] równą, ku kolonizacji i odrodzeniowej pracy w E[rec] I[srael].
Towarzysze robotnicy, nie traćcie odwagi! Na brzegach Galilei wstaje słońce, nasze słońce, i niesie w sobie męstwo. Ochranialiście kraj przeciwko napastnikom z zewnątrz, ochronicie też powstające życie swoją pracą i duchem od przeszkód wewnętrznych.
[90] I. Tabenkin138
* * *
Samoobrona jest fundamentalnym osiągnięciem historycznym, które żydowski ruch robotniczy dał narodowi żydowskiemu. Całkowicie nieuzasadniona jest teza, że naród żydowski w diasporze był narodem tchórzy. Przejawy bohaterstwa towarzyszyły nam stale na długiej drodze naszej historii. Odwaga nigdy nie zanikła wśród Żydów; gotowość bohaterskiego oporu również nie jest nowym odkryciem w żydowskiej historii. Zawsze mieliśmy odwagę pozostawać wiernymi sobie, „bycia oddanym całą duszą i całym istnieniem”, wiernymi wobec „Jedynego”, który wyrywał się Żydowi z ust, kiedy prowadzono go na stos139.
