Podręcznik adepta [1] 69
szaty377(to znaczy w mniejszym ukryciu i w większym obnażeniu), słowami zagadki – i to jest [właśnie] agada (innymi słowy, owo większe obnażenie [znaczenia Tory] następuje poprzez agadę). A po tym, gdy już stanie się to zwyczajem, [że ją odwiedza], odsłania [ona] przed nim swą twarz i wyjawia mu wszystkie swe zapieczętowane tajemnice i wszystkie ścieżki ukryte w jej sercu z dni poprzednich (to znaczy kabałę i tajemnice Tory), i wówczas ten człowiek w pełni posiadł Torę, staje się [jej] właścicielem378, gdyż wszak odkryła przed nim wszystkie swoje tajemnice, i nie oddaliła ani nie ukryła przed nim niczego. I mówi doń Tora: „Czy widziałeś znak, który dałam ci wcześniej? Takie to a takie były tajemnice, tak i tak było”, i wówczas widzi ten człowiek, że nie ma nic do dodania ani nic do ujęcia ze wszystkich słów Tory379. Dotyczy to także tego, co zostało odkryte, gdyż w każdym słowie jest kilka tajemnic i znaków. Zgodnie z powyższym, poprzez midrasz odkrywa się bardziej treść Tory, a jeszcze bardziej przez agadę, i wówczas osiąga [wiedzę o] kabale i odkrywa najgłębsze tajemnice. I zobacz w [księdze] Mikdasz melech tam, [gdzie przytoczono słowa] Ha-Ariego, NBBPPŚ, że dobrze jest studiować agadę każdej nocy, gdyż wiele sekretów Tory jest wskazanych w agadzie, itd., i przytacza w imieniu [autora] Or Israel380, że dlatego Zohar wynosi agadę ponad interpretację alegoryczną, zob. tamże381. W Igeret ha-kodesz świętego Rawa, NBBPS382, powiedziano: „Oddawajcie cześć Panu Bogu waszemu, nim się ściemni, innymi słowy pomiędzy minchą a maariw, we wszystkie dni powszednie [należy] uczyć się w dziesiątkę383wewnętrznej treści Tory, którą jest agada z Ejn Jaakow, w której ukrytych jest większość najgłębszych tajemnic Tory i która pozwala zadośćuczynić za grzechy, jak wyjaśnił Ha-Ari błp.”384
Nie ustawaj w studiowaniu świętych ksiąg pobożności (chasydyzmu). Ale najważniejsze jest, byś o tym, co przez nie poznałeś myślał jak najczęściej, a nie tylko wtedy, gdy je czytasz. I nie tylko po to, by pamiętać o wypełnianiu tego, co tam napisano, ale także by uświęcić i umocnić swą myśl. Już prosiliśmy cię o to, byś nie wstydził się siebie – czyż nie jest ci dobrze i przyjemnie na tym świecie, i nie będzie ci dobrze świecie przyszłym, dlatego że zamiast [pozwalać] myślom twoim rozpraszać się, myśleć będziesz o tych świętych sprawach? Co się zaś tyczy rozumu, studiowania i zgłębiania Gemary i Tosefty, trudno ci nakłonić swą myśl do myślenia o nich w wolnym czasie – jednak o słowach agady przyciągającej serce człowieka, a także o sprawach chasydyzmu
