Podręcznik adepta [1] 91
postów502. A dlaczegóż to? Czyż nie spodziewalibyśmy się czegoś wręcz odwrotnego? Ponieważ nie używał zębów, powinny się raczej wzmocnić! Ale już powiedzieliśmy w rozdziale drugim503, że tak jak Gemara porównuje ukrycie duszy do ukrycia Świętego Błogosławionego, który widzi, a nie jest widoczny, tak i ujawnienie duszy przypomina objawianie się Świętego, NIBB – poprzez działanie. Dlatego jeśli czynimy coś i działamy, używając zębów czy innych części ciała, to moc płynąca z duszy w tej części ciała ujawnia się i umacnia. Kiedy zaś nie wykorzystujemy jakiejś części ciała, ulatuje z niej jakaś żywotność duszy, zęby czernieją, a inne części ciała chudną i słabną. Skoro siła ciała, która nie jest ukryta przed nami, tylko przez działanie się wzmacnia, to tym bardziej – i o ileż bardziej – myśli i wzruszenie ukrytej duszy ujawnią się przez działanie. I im więcej będziesz ich używał i działał nimi [myślami i wzruszeniem], tym bardziej będą ujawniały się w tobie, a ty będziesz stawał się człowiekiem coraz bardziej myślącym i uczuciowym.
Dlatego nawet poprzez sposoby umacniania myśli, które zaproponowaliśmy ci powyżej, wzmocni się także twoje wzruszenie, zarówno [za sprawą] trzeciego posiłku, jak i wyjścia z Egiptu i wszystkiego tego, czego nauczysz się z Tanachu oraz agad mędrców błp., które sobie przedstawisz, jak i [dzięki] obrazom, które przytoczyliśmy ze świętych ksiąg, abyś je sobie wyraźnie przedstawiał w myśli i nimi także się wzruszał. Ponadto, zgodnie z tym, co napisaliśmy powyżej w rozdziale czwartym504, każdy Izraelita także z natury się wzrusza, i również jego dusza sama z siebie wzrusza się i działa, jednak wadą naszej myśli jest to, że nie jest silna i święta na tyle, by być podłożem dla naszego wzruszenia. A ponieważ [26] umocnieniem naszej myśli już się zajmujemy, moglibyśmy stwierdzić, że będzie to dla nas wystarczające i nie musimy więcej zajmować się niczym, poza samym umacnianiem myśli sposobami wspomnianymi powyżej. Jednak tak nie jest. Poza wzmacnianiem myśli naszych, musimy rozwijać także same wzruszenia. Gdyż nie wolno nam zaniechać możliwości ani środków nie wykorzystując ich do naszego celu, i im bardziej będziemy stawać się osobami uczuciowymi i myślącymi, tym bardziej będziemy pobożnymi (chasydami) i pobożnymi sługami Pana.
Naszym obowiązkiem jest wysubtelnić nasze serce, umysł, naczynia itp. różnymi wzruszeniami świętości, tak by później dusza nasza ujawniała się w nas przez liczne silne wzruszenia i stany silnego rozpalenia, co jest ponad jej naturą. Podobnie jest z Torą, poza bowiem samym studiowaniem, które jest przykazaniem, jest także obowiązkiem człowieka czynienie z niej pożytku, żeby urosnąć w mądrości Tory, choć dusza, a w szczególności dusza najwyższa, sama z siebie zna Torę. I oto także i nasz mózg i całe nasze ciało trzeba poprzez nią uaktywnić, tak by i jemu objawiła się Tora. A wówczas nie tylko ciało staje się doskonalsze, lecz także dusza znaczniej uczestniczy w doskonałości objawienia, jako że rozwija się z Chochmy na Binę i cnoty, które w nich są. I wszystkie zakamarki duszy najwyższej uświęcają się poprzez studiowanie Tory. Także w Ogrodzie Eden dusze najwyższe, również gdy są bytami subtelnymi, studiują Torę. Tak też nawet gdy dusza sama się dużo entuzjazmuje, tym niemniej musimy mnożyć rodzaje służby i wzruszeń, aż nasze serca i umysły staną się bardziej subtelne,
