94 Podręcznik adepta [1]
szaty z drugiej, czy należą do pierwszego rodzaju, czyli wzruszeń wewnętrznych, czy też pochodzących z zewnątrz – już o nich mówiliśmy w Chowat ha-talmidim. Również w wyżej w tym podręczniku przepisujemy na nie lek szybki, skuteczny i prawdziwy, wymieniony z księgach chwalebnej świętości mojego pana, ojca i nauczyciela, sprawiedliwego i świętego, w imieniu Rambana510, NBBPSŚŻPŚ. Tam o wzruszeniu przychodzącym samoistnie w szacie świętej511 mówi się, że odpowiada ono pierwszemu rodzajowi i typowi pierwszemu w naszym podziale. Ale również dla typu drugiego wzruszenia, które pojawia się bez szaty świętości, a także dla typów pierwszego i drugiego, należących do drugiego rodzaju, czyli przychodzącego z zewnątrz, w szacie i bez niej, możemy się nim512posłużyć, wyjaśniając jeden po drugim. Powiedziano tam, że „gdy przychodzi człowiekowi jakaś godne rozważanie, niech z nim spełni przykazanie lub studiuje z nim, tym sposobem odziewając je w świętość”, KŚC513. Dlatego, jeśli jest to po prostu myśl o skrusze, która z ciebie się rozbudziła albo z czegoś, co jest poza tobą, musisz ją rozwinąć i podtrzymać. Więc choć lepiej jest, byś uczył się wówczas o sprawach nawrócenia, to jednak ponieważ w nawróceniu chodzi o to, abyś powrócił do Tory i przykazań, to każde zagadnienie Tory i każde przykazanie jest sprawą należącą do nawrócenia. Nawet taka sprawa: byk ubódł krowę514, i rozważanie, czy będziesz się uczył, czy wymienić krowę na osła, jest [związana z] nawróceniem. I w ten sposób zbliżasz się do świętości Pana i przywdziewasz [szatę świętości]. A jeśli jest szabat lub święto i czujesz rozbudzenie do świętości szabatu lub świętości dnia świątecznego, to zacznij studiować midrasze, świętą Sefer ha-Zohar i księgi chasydzkie, które mówią o święceniu szabatu i o odpowiedniej paraszy, jak i o święceniu dni świątecznych. Gdyż jak wspomniano powyżej, święci w swych świętych słowach, mówiąc o świętości szabatu i o odpowiedniej paraszy, jak i o świętości świąt lub jakiegoś przykazania i we wszystkich pozostałych ich wypowiedziach, nawet jeśli mówić będą w formie draszy, to nie tylko to wyjaśnienie wchodzi tu w grę, ale [także] płomień ich świętości rozpalony z okazji szabatu czy święta, z okazji każdego słowa przykazania i Tory. Przywdziejcie więc słowa Tory i nimi się radujcie, a ich język [27] to języki ognia wystrzeliwujące z ogniska – z ogniska, które jest ich źródłem. I przez to, że będziesz studiował ich [dzieła], to poza tym, że dodatkowo pobudzi cię święty ogień z Niebios, który jest w ich świętych słowach, to [jeszcze] ich święta mowa i słowa, w które ujęli święty ogień,
