188 Wprowadzenie do chasydyzmu [2]
A teraz wrócimy do tematu, który rozpoczęliśmy w tym rozdziale. Zanim objawił się chasydyzm, służba i sprowadzanie [światła] odbywały się właściwie przez myśl samą, intencje i zjednoczenia, dlatego tylko wielcy sprawiedliwi mogli sprowadzać światło z Niebios poprzez swą służbę. Natomiast po objawieniu chasydyzmu służba jest również zmysłowa i cielesna, skoro także dyspozycje cielesne syna Izraela są dyspozycjami wysokimi. Oto – jak powiedzieliśmy powyżej w rozdziale pierwszym – prawdziwe pojmowanie Talmudu dokonuje się wtedy, kiedy człowiek spełnia przykazania również w praktyce. Jeśli tego nie czyni, nie ma żadnego pożytku z samego zrozumienia, myśli i pojęcia, i nie przybliżą go one do świętości Tory. Jest to bowiem sama treść myśli bez nurtu myśli, podobnie jak pojęcia i intencje w kwestii sefir wraz z Imionami świętymi, które w nich występują, które pojmuje i ku którym kieruje się w swej świadomości, działają, kiedy używa ich w praktyce. Na czym polega ich używanie w praktyce? Poprzez wewnętrzne dyspozycje, będące sefirami i dyspozycjami wyższymi, służy Panu z miłością, lękiem, równowagą itp. Kiedy rozbudzi się poprzez nie, modląc się i sprawując służbę, wówczas nastraja intencje, a intencja staje się prawdziwą duszą najwyższą. I pełnię w nim osiągają dyspozycje wyższe wraz z myślą, która jest myślą wyższą, mądrością [Chochma] i rozumieniem [Bina] sefir. Poza świętością, która jest już w nim, ściąga dodatkowo świętość wyższą ze światów wyższych. Nie dzieje się tak jednak, gdy nie poprzez dyspozycje, ale w myśli jedynie nastraja intencje. Jaki pożytek przyniosą mu same myśli? Jaki pożytek z tego, kiedy nastroi intencję na Jerozolimę, kiedy w praktyce będzie poza nią? Także w świętym Zoharze oraz pozostałych księgach kabalistycznych jest wiele wskazań dotyczących służby poprzez dyspozycje do miłości i bojaźni. Tora zaś nakazuje: „Będziesz miłował [bliźniego swego jak siebie samego]”334 i „będziesz się bał [Boga swojego]”335. Jednak w nich [księgach kabalistycznych] tego rodzaju formy służby są jak wszystkie inne, które się nakazuje. Gdyż także poprzez ciało ma sprawować służbę i zadość czynić, spożywać macę, itp. Tak samo w przypadku dyspozycji. Nie widzimy jasno, że czynności te stają się służbą wyższą. Podobnie jak przykazania i służba w świecie działania, tak też i dyspozycje miłości i bojaźni Pana wznoszą się do wyższego poziomu tylko poprzez intencje. Jeśli zaś ktoś nastraja się i dokonuje zjednoczenia poprzez nie w umyśle, może odnaleźć intencje i zjednoczenia w księgach kabalistów – w księdze Pri ec chajim, Sefer ha-kawanot336 i w sidurach
