XXVI Wstęp
Spuścizna Kalonimusa Szapiry, należąca do drugiej części ARG, ukryta została wraz z innymi dokumentami w metalowych bańkach na mleko w lutym 1943 r., w podziemiach budynku przy ul. Nowolipki 68. Mimo prowadzonych wcześniej poszukiwań na materiały te natrafiono przypadkowo dopiero 1 grudnia w 1950 r., podczas robót budowlanych91. Kolekcja zawiera trzy obszerne rękopisy i maszynopis. Najwcześniejsze są skatalogowane razem rękopisy podręczników dla młodych chasydów, stanowiące kontynuację wydanego przed wojną Chowat ha-talmidim: Podręcznik adepta (Hachszarat ha-awrechim) oraz Wprowadzenie do chasydyzmu (Mawo ha-szearim)92. Rękopisem zdecydowanie późniejszym, datowanym według notatek samego autora na okres od września 1939 do lipca 1942 r. (z przerwami, zob. niżej) są kazania93 sobotnie i świąteczne, spisane odmiennym charakterem pisma (najpewniej samego cadyka)94. Ten sam charakter pisma pojawia się w uwagach i notatkach czynionych zarówno na pozostałych rękopisach (przepisywanych przez skrybę), jak i na maszynopisie ostatniego dokumentu – krótkiego traktatu teologicznego czy może raczej osobistych zapisków rabina, pt. Nakaz i ochotne spełnienie (Caw we-zeruz)95. Jest to jedyny dokument, w którym pojawia się dość obszerny materiał autobiograficzny (w większości z okresu przedwojennego), a także bardzo osobiste rozważania nad wieloma aspektami życia religijnego i społecznego.
Rabin Szapiro pisze swoje teksty hebrajszczyzną rabiniczną, obficie cytując źródła tak hebrajskie, jak i aramejskie. Sporadycznie dodaje także przekład fragmentów aramejskich na hebrajski, cytuje w jidysz pisma chasydzkie lub stosuje wyjaśnienia w języku jidysz. Wśród cytowanych dzieł często pojawia się Sefer ha-Zohar, stanowiąca punkt wyjścia dla wszelkich rozważań kabalistycznych Szapiry, a także dzieła rabina Chajima Witala. Istotnym źródłem są również midrasze i inne dzieła egzegetyczne. Szapiro odwołuje się też do wielu dzieł dotyczących duchowości chasydzkiej napisanych przez wielkich przywódców chasydzkich, a szczególne miejsce wśród cytowanych cadyków zajmuje jego ojciec, Elimelech Szapiro z Grodziska, a także starsi przodkowie: Elimelech z Leżajska, Magid z Kozienic i Kalonimus Kalman Ha-Lewi Epsztejn z Krakowa. Dość często cytowany jest także Szneur Zalman z Ladów, założyciel ruchu Chabad.
Będący częścią Archiwum Ringelbluma Podręcznik adepta miał stanowić kontynuację Chowat ha-talmidim, szerzej omawiającą kwestie chasydyzmu i skierowaną do uczniów starszych (użyte w tytule hebrajskie określenie awrech oznacza młodzieńca,
