224 Wprowadzenie do chasydyzmu [2]
czyli człowieka oczyszczonego z grzechów i bezprawia, tam zamieszkuje”545, KŚC. W świętej księdze Maor we-szemesz, [16v] parasza Wa-jigasz546, powiedziano: „Gdy człowiek całkowicie się uniża [i uważa się za nic], opada z niego nieco cielesności […], a on trwa w duchowości. Wówczas przywiera sobą do światów wyższych, [...] To jest wiadome i widziałem to u wielkich sprawiedliwych – kiedy przywierali sobą do wyższych światów, opadała z nich szata cielesności, a Szechina na nich spoczywała i przemawiała przez nich, a ich usta wypowiadały proroctwa i wydarzenia przyszłe”, zobacz tamże547.
Dlaczego dzisiaj łatwiej dostąpić świętego ducha, niż w czasach proroków? Ponieważ po zburzeniu Świątyni światło zstąpiło jeszcze niżej, aż na wygnanie, jak powiedziano powyżej cytując Wielkiego Magida548, NBBPS. A jak może człowiek zbliżyć się, by samemu dostąpić świętego ducha? Uniżając się bardziej, jak powiedziano w [księdze] Maor we-szemesz. Ich święta droga polega na ściąganiu światła do naczyń, do przyziemności. Do Nieba wstępują „drogą ziemską”549. I przechadzali się w ogrodzie Eden, z aniołami rozprawiali, przed Tronem Chwały zaś kłaniali się i wstawiali się za Izraelem. A wszystko to dzięki drodze uniżenia się i odkrycia światła również w przyziemności. Także bowiem w uniżeniu jest Boskość Jego, NIBB.
Mówiliśmy już w Podręczniku adepta w rozdziale 9550 o tym, że „Pan jest Bogiem na niebie w górze i na ziemi w dole, nie ma innego”551. Nie chodzi o to, że nie ma innej boskości, ale nie ma też żadnej realności prócz Niego, NIBB. Nie ma żadnej realności istniejącej oprócz realności Boskiej, nie ma rzeczy uczynionej, której nie uczyniłby Pan – wszystko jest Boskością i wszystkie czyny Pan czyni. A służba Boża syna Izraela polega na tym, by zobaczyć, odkryć i rozprzestrzenić blask Jego Boskości, NIBB, tak w sobie jak i wokół siebie, wysoko i nisko, by nie pozostało nic poza Jego Boskością, NIBB, Wolą i Torą. W [księdze] w Bejt Aharon, w rozdziale La-Sukot powiedziano, oto święty cytat: „Słyszałem, jak mówił wielki sprawiedliwy, raw Mendel z Baru (uczeń Beszta), że modli się zawsze z oczyma spuszczonymi w dół, że szuka jakiegoś bardzo niskiego miejsca, gdyż tam również jest Boskość i nurt Jego życia, »i nie ma miejsca, gdzieby Go nie było«”552, zobacz tamże553.
Wróćmy do tego, o czym wspomnieliśmy powyżej: [że] również prostaczkowie, gdy przybywają do nauczyciela i łączą się z pobożnymi, pobożnymi się nazywają. A jak wspomnieliśmy powyżej za świętym listem dołączonym do księgi Noam Elimelech
