RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Pisma rabina Kalonimusa Kalmana Szapiry

strona 277 z 380

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 277


Wprowadzenie do chasydyzmu [2] 243

kiedyś – przeciwnie, wydaje się na nie teraz więcej niż w czasach, kiedy młodych utrzymywali rodzice. Skoro tak, przyczyną odejścia od łożenia na utrzymanie młodych nie są tylko „ciężkie czasy”, ale także brak zrozumienia, że jest to konieczne. Dlaczego nie możemy tego zrozumieć? Jedno wynika z drugiego: ponieważ zrezygnowano z łożenia na utrzymanie młodych, zmniejszyła się liczba chasydzkich adeptów. A ponieważ nie widujemy i nie spotykamy wspaniałych chasydzkich adeptów, którzy są podstawą chasydyzmu, to ojcowie nie widzą potrzeby, by trudzić się i utrzymywać młodych. Gdyby można było zobaczyć chasydzkiego adepta choć trochę przypominającego dawnych chasydów, wyróżniającego się i wyrastającego ponad swych rówieśników, a także studiujących Torę, jego gorliwą służbę, znajomość tego, co jawne i ukryte w Torze, jego modlitewne rozpalenie i przywiązanie do Pana, którego co dzień ma przed oczami, kochającego Izraela bez różnicy i podziału, trapiącego się nieszczęściami wszystkich i każdego z osobna, próbującego pomóc każdemu – gdyby można było popatrzeć w jego oblicze pełne miłości, bojaźni Bożej, oddania się Panu, gdy wraca z podróży do swego nauczyciela, wówczas każdy dostrzegłby konieczność utrzymywania młodych i [utrwalania] pozycji chasydzkich adeptów. Podobnie jak w przypadku posagu i ubrań, sprawę łożenia na utrzymanie formułowałby ojciec pana młodego [w ramach spisywania] warunków materialnych podczas swatów. I obaj – ojciec i teść staraliby się wspólnie łożyć na utrzymanie pary tyle, by przynajmniej przez kilka lat młodzi nie musieli dźwigać jarzma codziennego utrzymania. I tak ziściłoby się pragnienie Pana. Rodzice mogliby łożyć na utrzymanie pary przez kilka lat, a dzięki temu wiodłoby się im lepiej w sklepie czy warsztacie. Teraz jednak nie widuje się chasydzkich adeptów, którzy górowaliby nad pozostałymi pobożnymi czy też młodzieńcami uczącymi się Tory. Nie mają racji ojcowie, którzy mówią (co było już wspomniane wcześniej): „Dawniej, gdy żenili się młodzieńcy szesnasto-siedemnastoletni, trzeba było łożyć na nich przez kilka lat po ślubie. Ale teraz, kiedy żenią się, skończywszy dwadzieścia lat, przejedli już tę sumę w domu rodzinnym, jeszcze przed ożenkiem”.

Ale wy, młodzieńcy, przebudźcie się i wesprzyjcie filary chasydyzmu! Czyż nie starczają wam słowa samego Mesjasza, które wyrzekł do Beszta, NBBPS? Jego rychłe przybycie zależne jest od tego, kiedy „fontanny wytrysną na zewnątrz” (o czym pisaliśmy wyżej). I czy nie dość wam słów świętego Zoharu wspomnianych powyżej, że małżeństwo jest podstawą pobożności [chasydyzmu]?653 Słuchajcie i wy, kawalerowie, młodzi Świętego Izraela! Jeśli podczas waszych swatów ojcowie wasi zrezygnują z sumy na utrzymanie, wy przy nim obstawajcie! Wiedzcie, że każdy chasydzki adept (chasydzki młodzieniec) jest cegiełką w budowli Izraela, a każdy rok łożenia na utrzymanie to kamień w fundamencie Świątyni na Wysokościach, który spadł na ziemię. Jeśli go zabraknie, cały budynek zadrży, ale póki jest, cała budowla stoi mocno654.