Podręcznik adepta [1] 33
zmieniasz ubranie i wszyscy domownicy, twoi znajomi, a także wystrój domu ulegają zmianie. Podobnie w każdy szabat, święto czy Pesach łatwej ci będzie zintensyfikować i rozszerzyć myśl. A kiedy poprzez takie przykazania ukaże się tobie myśl wyrazista, wówczas również poprzez każde przykazanie, także codzienne, będziesz mógł zwielokrotnić swą myśl i rozbudzić duszę.
Zgodnie z tym, dwie korzyści zaistnieją w tobie poprzez rozszerzenie i wzmocnienie myśli o świętości. Pierwsza jest taka, że liczne święte wzruszenia z twojej duszy nie pójdą na marne niezauważone i nieodczute, tylko wzniosą się w tobie, poczujesz je i dostrzeżesz, jak również rozszerzą się one i nasilą, tak że rozprzestrzenią się w całym twoim ciele i we wszystkich członkach. A druga jest taka, że również w chwili, gdy twoja dusza się nie rozbudza, samodzielnie będziesz mógł swoimi myślami, poprzez wzmocnienie i rozszerzenie ją rozbudzić, a szczególnie w przypadku tych uczuć, których już doświadczyłeś, będziesz mógł do nich powrócić i rozpalić je w swoim wnętrzu. Przez cały rok będziesz mógł rozpalić w sobie bojaźń, [odczuwaną] na dźwięk szofarów w Rosz ha-Szana i Neila w Jom ha-Kipurim, którymi rozpala się wtedy twoja dusza. Każdego dnia roku będziesz mógł rozpalić w swym wnętrzu miłość dla Pana, dla Jego Tory, dla Jego służby, którą odczuwałeś w Sukot, Szmini Aceret, Simchat ha-Tora, Pesach, Szawuot itp. I tym sposobem ujrzysz w świętym Zoharze i w innych świętych księgach, że nie ustają one w wynoszeniu doniosłości służby myśli w człowieku, wspominają o niej w swej świętości mówiąc, że od niej zależy cała służba, tylko do myśli intensywnej nakierowana jest intencja autorów błp., myśli, od której zależą zarówno uczucie człowieka, jak i rozpalenie, innymi słowy cała istota cczłowiekac. Znaczy to, że trzeba strzec myśli od wszelkiego zła, nawet najsłabszej myśli powinniśmy strzec, a każde złe rozważanie [10] czarównoc na jawie, cjakc we śnie, Boże uchowaj, czyni [człowiekowi] krzywdę. Ale nie jest to służba myśli, poprzez którą możemy się wznieść, wspomniana w świętych księgach, bo jest to tylko ochrona przed zbrukaniem się, a służba myśli i wzniesienie się dzięki niej możliwa jest jedynie poprzez myśl intensywną, jak wspomniano powyżej, od której człowiek wraz ze swoimi uczuciami jest zależny. W świętej księdze Imrej Elimelech, szanownego świętego nauczyciela, mego ojca i nauczyciela, sprawiedliwego i świętego, NBBPSŚŻPŚ, parasza Bo163, wyraźnie [jest powiedziane], że ta sama święta myśl, którą myśli człowiek tylko czasami i tylko przez krótki czas nie jest już nazywana myślą i nie będzie mogła działać w nim, aby zbliżyć [go do Pana] i uświęcić, a tylko wówczas [jest nazywana myślą], gdy często do niej wraca, zob. tamże164. I w całej świętej księdze Noam Elimelech widzimy, że gdy nakazuje w swej świętości w sprawach myśli, które myśleć będzie człowiek, w większości przypadków nie mówi „będzie myślał”, ale [używa sformułowania] „wyobrazi sobie i zobrazuje w myślach”. I zobacz ctamżec także punkt pierwszy Cetl katan, oto święty cytat: „I wyobraża sobie i maluje w myśli, jakby ogień wielki i straszny wzbijał się przed nim aż do nieba, on zaś dla uświęcenia Imienia, NIBB, przełamuje swoją
