34 Podręcznik adepta [1]
naturę i rzuca się w ogień dla uświęcenia Imienia”. I takoż w punkcie drugim i dalej. I także zły popęd sprzed modlitwy naprawiła świętość modlitwy, którą temu poświęcił, i myśl jego będzie czysta, przejrzysta i potężna, a wielka zasada jest taka, że myśl jego będzie „czysta, przejrzysta, jasna i wyraźna”165.
Jednak niemożliwa jest myśl potężna bez obrazów w niej [zawartych], zobacz w Tikunej Zohar166, który wymienia w swej świętości duszę przedstawieniową (wedle Or Israel167oraz Kise melech168, należy tu odczytywać: przedstawiająca)169t uż po duszy najwyższej. I zobacz także w Szmona prakim Rambama170 błp., w pierwszym rozdziale – że każde dzielenie duszy na części odnosi się do jej przejawów w działaniu, a dusza sama w sobie jest jedna, zobacz tamże. W podobny sposób wyjaśnialiśmy uprzednio w Chowat ha-talmidim, [Szlosza maamarim], Maamar alef, punkt 1171, jest pięć części: nefesz, ruach, neszama, ccchaja i jechida172, a nie ma pięciu świętych dusz w człowieku – jest to tylko jedna duszacc, i im bardziej wzniosła jej część i większa światłość się z niej objawia, tym bardziej wzniosła staje się dusza i bardziej wzniosłe imię otrzymuje, jak to jest powiedziane: „jedna jest krótka, jedna długa i jedna średnia”173 spośród
