Podręcznik adepta [1] 39
którymi stoisz. Pan ukrywa się w ciemności, a przez cały szabat poszukiwałeś i zbliżałeś się do mgły, w której jest Bóg, i pragnąłeś, i w końcu znalazłeś to, co kocha twoja dusza. Zbliża się ona do Niego, aby rozpłynąć się w Jego świętości. Całą izbę wypełnia jego orszak niebieski, a ty przeciskasz się przez całą świętą świtę ku Świętemu Świętych, dusza twoja prze ku Najświętszemu, by dotrzeć do miejsca, w którym przebywa Bóg, uchwycić się Go i nie puszczać197.
I gdybyś tylko mógł pozostać tak na zawsze, gdyż wówczas była twoja dusza radosna radością nieskończoną, ale przypomniałeś sobie, że za chwilę zapalą świece i znów wejdziesz w dni powszednie, i gorzko jest ci na duszy, gdy wyjdziesz z ciemności niebiańskiej mgieł czystości ku ciemności Egiptu198, w mrok zgryzot, zgryzot zarówno ciała jak i duszy, drżysz i wzruszasz się. I dwie rzeczy czujesz – koniec dni i próg dni199, koniec wzniosłego uświęcenia i niski próg doczesności zwykłych dni. Dwa rodzaje ciemności ścierają się ze sobą teraz w czasie trzeciego posiłku. Na przykład syn króla, który został skazany na oddzielenie od ojca, na więzienie, tuż przed rozstaniem zbliża się do niego bardziej, garnie się, podchodzi, obejmuje go i przytula, chce się nacieszyć i tęskni. A pośród tej radości i lęku z głębi woła dusza. „Choćbym nawet szedł ciemną doliną, zła się nie ulęknę, boś Ty ze mną”200, ręce wprost drżą i poszukuję, „uchwyciłem go i nie puszczę”201.
[11v] Spójrz i przyjrzyj się, gdyż wszystko to dzieje się także w twojej duszy, tyle że [dotąd] nie dostrzegłeś tego i nie wiedziałeś. Czy jest możliwe, że taki nastrój nie pozostawi wrażenia na cały tydzień? Jeśli nie pomyślisz, lub nawet jeśli pomyślisz, ale nie wypełnisz swych myśli przedstawieniami, nie wydobędziesz obrazów ze zwojów duszy i nie wpleciesz ich w wydarzenia, w których dzieją się istotne sprawy, aby o nich myśleć, to zarówno iskra, jak i myśl zgasną i wnet się rozwieją, a gdy trwają jeszcze, nie robią szczególnego wrażenia i w rezultacie nie pozostaje po nich żaden ślad. Ale jeśli do dzieł duszę pobudzisz i wzmocnisz myśl swoją – nawet jeśli początkowo nie ukażą ci się obrazy pełne, jak ten, który ci przedstawiliśmy – ukażą się jakieś fragmenty obrazów. Na przykład w chwili, gdy czujesz, że budzi się w tobie bojaźń Pana podczas trzeciego posiłku, nie pozwól jej minąć i zgasnąć natychmiast, ale trwaj w niej i powiedz sobie w sercu, albo także wargami: „»Lękam się Pana«202. Wielce lękam się Boga wielkiego i świętego. Czyż nie jest On, NIBB, bliski nam teraz, i tak bardzo lękam się jedynego, świętego i wielkiego Stwórcy wszelkich światów” (fflękam się Stwórcyff).
