L.I. Gelenberg176, Wolf Michał Cohn177, Wolf Rozenberg178, Zalman M. Posner, Szloma Eiger179, Chaim Dawidson180, Nachum Fajgenblat181, Lewi Saulsohn182, Szabtaj Korngold183, Izrael Hirszberg184, Lipman Herszberg185, N.S. Brüner186, Michał Ettinger187, Mojsze Zelig Lipszyc188 i inni 27 czerwca 1817 roku zwróciła się do prezydenta miasta Woydy189 ze skargą na starszych kahalnych, którzy obciążają ich opłatami, przy wyznaczaniu różnych podatków nie kierują się żadnymi rzeczowymi kryteriami, ale wszystko dzieje się wedle ich własnej woli. Jeśli nawet czasami delegacje obywateli biorą udział w rozdzielaniu opłat, jest to potem przez starszych samowolnie zmieniane190. Na podstawie tych skarg 12 lipca prezydent miasta zażądał od starszych kahalnych dostarczenia w przeciągu tygodnia sprawozdania z wydatków i dochodów za cały czas ich
urzędowania. Jednocześnie zażądał od nich pokrycia długu za podatek koszerny za lata 1809–1812191.
176 Brak bliższych informacji o tej osobie.
177 Wolf Michał Cohn, ortodoks, bankier warszawski.
178 Wolf Rozenberg, w 1826 r. właściciel domu modlitwy w Warszawie pod nr hip. 1814 (Franciszkańska 20).
179 Salomon (Szloma) Eiger – członek Izby Doradczej Komitetu Starozakonnych.
180 Chaim Dawidsohn (Dawidson) (1760–1854), rabin, przywódca gminny, kupiec, misnagd. Od 1801 r. przewodniczył Bractwu Pogrzebowemu (na Pradze?), od 1821 r. członek dozoru bóżniczego w Warszawie; w 1839 r. został (ostatnim, jak się okazało) naczelnym rabinem Warszawy i był nim aż do śmierci.
181 Nachum Fajgenblat, właściciel kamienicy przy ul. Nowy Świat, nr hip. 1272 (numer policyjny 5), dwupiętrowej i dziewięcioosiowej, wzniesionej w 1819 r. wg projektu Fryderyka Alberta Lessla, zob. Marek Kwiatkowski, Architektura mieszkaniowa Warszawy – od potopu szwedzkiego do powstania listopadowego, Warszawa 1989, s. 501 (tutaj nazwisko omyłkowo: Fajgenblacht).
182 Lewi Saulsohn należał do grupy znanych w Królestwie bankierów, przemysłowców i przedsiębiorców, która w latach 1832–1835 otrzymała od cara przywilej nabywania dóbr na własność w ramach tzw. prawa obywatelstwa.
183 Brak bliższych informacji o tej osobie.
184 Brak bliższych informacji o tej osobie.
185 Brak bliższych informacji o tej osobie.
186 Nuchim S. Brüner, właściciel kamienicy wzniesionej w 1827 r. przy ul Nowiniarskiej, nr hip. 1800 (numer policyjny 3), „największej i najbardziej monumentalnej w Warszawie w tamtym czasie”, zob. M. Kwiatkowski, Architektura mieszkaniowa Warszawy…, s. 379, 380, 385.
187 Michał Ettinger-Rawski, kupiec, misnagd; należał do grupy znanych w Królestwie bankierów, przemysłowców i przedsiębiorców, która w latach 1832–1835 otrzymała od cara przywilej nabywania dóbr na własność w ramach tzw. prawa obywatelstwa.
188 Brak bliższych informacji o tej osobie.
189 Karol Fryderyk Woyda (1771–1845), uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, potem legionista, w latach 1816–1830 prezydent Warszawy, członek Rady Stanu i senator Królestwa Polskiego.
190 □ Warsz[awskie] Arch[iwum] M[iejskie], XXXIII, 15 vol., s. 3–8.
191 Podatek koszerny płacony przez ludność żydowską od konsumpcji mięsa (koszernego) został wprowadzony w Księstwie Warszawskim 1 lipca 1809 r., następnie obowiązywał w Królestwie Polskim i został ostatecznie zniesiony w 1862 r. Na przełomie lat 1815 i 1816 przyniósł 1 766 637 zł 11 gr; w 1817 r. – 1 586 079 zł 14 gr; w 1828 r. – 1 598 156 gr 2, zob. Obraz Królestwa Polskiego…, s. 91, 166, 253, 331–332.
