Jako kolejny argument przeciwko dopuszczeniu Żydów do zawodu adwokata komisja podała, powołując się na już codzienną praktykę, jaką prowadzą nielicencjonowani adwokaci żydowscy, wysyłając do sądów bezpodstawne akty oskarżenia, a urzędy są przez nich wprost zalewane dokumentami. Zakłócają oni także spokój ogółu mieszkańców, podburzając ich do procesowania się, a wszystkie do tej pory podejmowane środki nie przyniosły skutku. Jeśliby jeszcze umożliwić Żydom dostęp do sali sądowej, to według Komisji, otworzyłoby to nowe pole dla rozprzestrzeniania się szkodliwych kłótni i procesów.
W sprawie zatrudnienia Żydów jako chemików i budowniczych Komisja Rządowa
Spraw Wewnętrznych stwierdziła, że na podstawie wyżej wspomnianego rozkazu [13] {15} Paskiewicza z d4 majad roku 1846, Żydzi nie mogą być dopuszczeni do publicznych stanowisk. Władze jednak nie mają nic przeciwko temu, aby Żydzi prywatnie wykonywali zawód chemika, na co dowodem jest to, że kilku żydowskich chemików rzeczywiście prowadzi wielkie przedsiębiorstwa przemysłowe z tej branży. Co się tyczy żydowskich budowniczych, również oni mogą prywatnie zajmować się wykonywaniem tego zawodu, jeśli wykażą się odpowiednimi kwalifikacjami, np. dyplomem, odpowiednią praktyką, egzaminem państwowym itp. Władze zdawały się nie wiedzieć, że przez niedopuszczanie Żydów do praktyki architekta, siłą rzeczy zamykały dla nich dostęp do tego zawodu.
Ale najbardziej antysemickie przekonania zostały wyrażone w sprawie żydowskich
aptekarzy. Na prośbę głównego inspektora publicznej służby zdrowia skierowanej do Izby Medycznej, aby ta wypowiedziała się na temat dopuszczeniu Żydów do zawodu aptekarza, odpowiedziano językiem, który dobrze pasował do żydożerczego kursu rosyjskiej reakcji, mianowicie:
1465. Chociaż w Rosji nie istnieje żaden prawny zakaz prowadzenia aptek przez
Żydów, to jednak takowe nie istnieją. Być może z powodu braku zaufania do nich. Żydowska skłonność do spekulacji drzekomod powoduje, że żydowscy uczniowie nie są przyjmowani do aptek. Według Izby, gdyby nawet istniały żydowskie apteki, ludzie omijaliby je, mieliby wstręt do nich z powodu małego zaufania.
2. W ogóle nie można liczyć na charakter i skrupulatność Żydów i to bez wątpienia było przyczyną tego, że w Rosji wprowadzano ograniczenia wszędzie tam, gdzie ich działalność przez spekulacje i nadużycia mogłaby szkodzić ogółowi. Izba powołuje się przy tym na zakazy dla Żydów kupowania posiadłości ziemskich,
prowadzenie propinacji itp.
3. Podczas prowadzenia działalności aptekarskiej przez Żydów powstałoby [14]
{16} szerokie pole do nadużyć, np. fałszowania recept, dawania tańszych
medykamentów zamiast droższych, zmniejszania ich dprzepisanejd ilości, czego
w większości przypadków nie udawałoby się stwierdzić.
4. Jeszcze większych nadużyć można by oczekiwać ze strony Żydów podczas
sprzedawania trucizn. Przy charakterystycznych dla nich „przekrętach” wprost
uczyniliby niemożliwą dla władzy kontrolę nad obrotem truciznami.
465 W oryg. numeracja literowa hebr.
