1831 roku dowódca I korpusu kawalerii generał dywizji Umiński889 po wmaszerowaniu w okolice Płocka rozkazał miejscowej Komisji Wojewódzkiej, aby przy tworzeniu Straży Bezpieczeństwa tam, gdzie jeszcze jej nie ma, nie dopuszczano do niej Żydów, ponieważ jak pokazała praktyka, są oni negatywnie nastawieni do powstania. Jednocześnie [16]{18} jednak rozkazał, aby Żydów obciążyć opłatami w gotówce na utrzymanie Straży Bezpieczeństwa.
Komisje Wojewódzkie przesłały ten rozkaz do Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych z zapytaniem, jak się w takim przypadku zachować890. Komisja Rządowa w sprawie rozwiązania zwróciła się do Rządu Narodowego. Tam gorliwie chciano wykorzystać okazję do obciążenia Żydów nowymi opłatami i zgodzono się z Komisją Rządową, że tam, gdzie Żydzi wykazywali nieprzyjazny stosunek do powstania, należy ich wykluczyć z milicji miejskiej891 i zamiast tego pobierać opłaty892. Nie wskazano jednak, w jakiej wysokości. Nigdzie nie jest również konkretnie napisane, w jaki sposób wyrażał się negatywny stosunek Żydów do sprawy narodowej. Jeśli miałyby to być takie fałszywe oskarżenia, jak w przypadku Posnera893, to doprawdy nie miano czego Żydom zarzucić.
Nie bacząc na to, że rząd uważał opodatkowanie Żydów w gotówce za najkorzystniejszy wkład Żydów na rzecz rewolucji, antysemici nie spoczęli i bez przerwy zwracali się do niego z różnymi projektami zmuszenia Żydów do służby wojskowej. Wysuwano przy tym argument, że kiedy tylko chrześcijańska męska populacja zmniejszy się w wyniku wojny, liczba Żydów w kraju wzrośnie i tym samym zagrozi narodowemu charakterowi kraju894. Jedna taka propozycja z końca marca 1831 roku895 zainteresowała Rząd Narodowy, który powoli zapominał o rozkazie z 24 stycznia i zaczął spierać się, że zwyczajny podatek rekrutowy Żydzi płacą za nienależenie do wojska etatowego, a podwójny podatek za nienależenie do nowo utworzonych 16 pułków. Dlatego [17] {19} jeśli chcą oni być zwolnieni również od służby w gwardii ruchomej, która jest teraz tworzona, powinni za to płacić. Członkowie rządu stale się zmieniali, a nowi nie wiedzieli, jakie rozkazy wydano wcześniej. Po wydarzeniach z generałem Umińskim d31 marcad Rząd Narodowy rozkazał Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych porozumieć się z warszawskim kahałem w sprawie ewentualnych nowych opłat. Magistrat warszawski zwołał naradę w tej sprawie na 5 kwietnia896.
889 □ jak wyżej, s. 90. *Jan Nepomucen Umiński (1778–1851), generał brygady Księstwa Warszawskiego, brał udział w powstaniu kościuszkowskim, uczestnik wojen napoleońskich, potem w armii Księstwa Warszawskiego, członek Towarzystwa Patriotycznego, walczył w powstaniu listopadowym, był przez jeden dzień (23 września 1831 r.) prezesem Rządu Narodowego, potem przebywał na emigracji.
890 □ jak wyżej, s. 89.
891 W brudnopisie „straż bezpieczeństwa” zamiast „milicja miejska”, s. 17 (przyp. tłum.).
892 □ jak wyżej, s. 88.
893 □ zobacz moją pracę na ten temat. *Zob. dok. 104.
894 □ jak wyżej, s. 63. *Ludność Królestwa w okresie powstania listopadowego zmniejszyła się o ponad 9%, ale bardzo szybko straty te odbudowała, co nasuwa podejrzenie, że zmiany te nie wynikały z rzeczywistego ubytku ludności w wyniku ofiar wojennych, czy na skutek epidemii, ale błędnych obliczeń i szacunków, zob. A. Eisenbach, Mobilność…, s. 264.
895 □ jak wyżej, s. 84.
896 □ jak wyżej, s. 85.
