RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Żydowska Samopomoc Społeczna w Warsz...

Tytuł:Żydowska Samopomoc Społeczna w Warszawie (1939–1943)

Sygnatura: AR Tom 27

Autor: Aleksandra Bańkowska, Maria Ferenc Piotrowska

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Data: 2017

Numer: 27

Opis: Żydowskiej Samopomocy Społecznej przyszło działać w warunkach wojennych, w sytuacji nieustannych niedoborów i planowej niemieckiej polityki wyniszczenia ludności żydowskiej. Organizacja ta była ważnym elementem życia społecznego getta warszawskiego, nie tylko z powodu świadczonej pomocy, lecz także działalności kulturalnej i politycznej. Jej aktywność była często sprzeczna z polityką oficjalnej administracji getta. Wśród działaczy ŻSS znalazło się wielu współpracowników „Oneg Szabat”, w tym Emanuel Ringelblum, Menachem Mendel Kohn i Menachem Linder. Tom obejmuje dokumenty urzędowe związane ze świadczeniem pomocy, listy osób ubiegających się o wsparcie, a także opracowania i teksty o charakterze publicystycznym, w tym krytyczne wobec organizacji. Pozwalają one poznać tryb pracy organizacji, usłyszeć głosy jej działaczy oraz ludzi liczących na jej pomoc.

Tom pełnej edycji ARG: 27

strona 1046 z 1311

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 1046


24.03.1942, Warszawa-getto. ŻSS–KOM. Sekcja Kontroli. Dr J[ózef] Szalman, inspektor, „Sprawozdanie z lustracji w internacie CENTOS-u, Mylna 18 w Warszawie, w dniu 16 marca 1942 r.”. Lokal internatu, liczebność dzieci, pensje personelu, wyżywienie, stan magazynu, opał, pralnia, działalność patronatu, sprawozdanie finansowe


[1] Żydowska Samopomoc Społeczna
Komitet Opiekuńczy Miejski
Warszawa
SEKCJA KONTROLI
                                            SPRAWOZDANIE Z LUSTRACJI
                                w Internacie CENTOS-u – Mylna 18 w Warszawie461
                                                     w dniu 16 marca 1942 r.


I. LOKAL INTERNATU. Internat mieści się przy ul. Mylnej 18 (gmach b[yłego] Domu Emigranta Żydowskiego), zajmując 19 ubikacji462, które rozmieszczone są jak następuje:
suteryny – kuchnia, jadalnia,
parter – świetlica i 1 pokój służbowy,
1. i 2. piętro – sypialnie dla dzieci i 1 pokój służbowy,
3. piętro – izolacja463.
W gmachu Internatu jest centralne ogrzewanie. Internat otrzymuje od CENTOS-u koks oraz – dla kuchni – węgiel.
Na sypialnie dla dzieci przeznaczono 5 pokoi, z tego 2 większe o 4 oknach każdy i 3 małe o 1 oknie każdy. W większych pokojach znajduje się po 25 łóżek żelaznych, w małych – po 5 łóżek.
NB. 1. Dzieci śpią po dwoje w łóżku, tylko 12 starszych dzieci mają oddzielne łóżka.
2. W 3 pokojach na 2. piętrze odczuwał się pewien zaduch.
3. Pościel w sypialniach dla dzieci nie odznaczała się zbytnią czystością; wedle wyjaśnienia kierownika Internatu p. [Arona] Konińskiego przewleka się bieliznę raz na 6 tygodni z powodu trudności w opraniu (bieliznę białą oddaje się do pralni TOZ-u; ostatnio zmniejszono poprzedni przydział 250 kg bielizny do 125 kg miesięcznie).
Poza pokojem izolacyjnym jest na 3. piętrze jeszcze jeden pokój rezerwowy o 2 łóżkach.


II. LICZBA DZIECI
Internat czynny jest od X [19]39, kiedy to do obecnego gmachu przeniesiono dzieci z 2 internatów – pl. Grzybowski 7 (Dom Sierot) i Zamenhofa 5 („Eszel”464) – lokale tych



461 Zob. przyp. przy dok. 115.
462 Tu w dawnym znaczeniu tego słowa: pomieszczenie, pokój.
463 Tj. izolatka.
464 Tamaryszek (hebr.). Krzewy te miały być zasadzone przez Abrahama w rejonie Beer Szeby, po zawarciu przymierza z Abimelekiem (Rdz 21, 33).