RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Żydowska Samopomoc Społeczna w Warsz...

Tytuł:Żydowska Samopomoc Społeczna w Warszawie (1939–1943)

Sygnatura: AR Tom 27

Autor: Aleksandra Bańkowska, Maria Ferenc Piotrowska

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Data: 2017

Numer: 27

Opis: Żydowskiej Samopomocy Społecznej przyszło działać w warunkach wojennych, w sytuacji nieustannych niedoborów i planowej niemieckiej polityki wyniszczenia ludności żydowskiej. Organizacja ta była ważnym elementem życia społecznego getta warszawskiego, nie tylko z powodu świadczonej pomocy, lecz także działalności kulturalnej i politycznej. Jej aktywność była często sprzeczna z polityką oficjalnej administracji getta. Wśród działaczy ŻSS znalazło się wielu współpracowników „Oneg Szabat”, w tym Emanuel Ringelblum, Menachem Mendel Kohn i Menachem Linder. Tom obejmuje dokumenty urzędowe związane ze świadczeniem pomocy, listy osób ubiegających się o wsparcie, a także opracowania i teksty o charakterze publicystycznym, w tym krytyczne wobec organizacji. Pozwalają one poznać tryb pracy organizacji, usłyszeć głosy jej działaczy oraz ludzi liczących na jej pomoc.

Tom pełnej edycji ARG: 27

strona 1095 z 1311

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 1095



tabela



                                             [5] Sprawozdanie
2/5
Wystosowano list do Wydziału Pracy Referatu Obsługi Obozowej przy Radzie Żyd[owskiej] w W[arsza]wie, Mariańska 1, oraz podjęto ustną interwencję w sprawie zatrudnienia rzemieślników uchodźców w obozach pracy.


6/5
Batalion Pracy Dział Gospodarczy PP. [Witalis] Aronzon558 i b[…]b W sprawie uzyskania zamówienia na wyrób trepów drewnianych, przy których mają być zatrudnieni rzemieślnicy uchodźcy, interwencja nie została podjęta.


6/5
Towarzystwo ORT za pośr[ednictwem] p. Szusa b[…]b w związku z wypożyczeniem maszyn i innych narzędzi dla rzemieślników uchodźców. Uzyskano przychylną odpo-



558 Witalis Aronzon (?–1942?), zastępca kierownika w Wydziale Pracy RŻ. Biegle mówił po niemiecku. Zdaniem Stefana Ernesta w czasie akcji lipcowej uratował wielu swoich urzędników z Umschlagplatzu, a na początku listopada 1942 przeszedł na stronę aryjską. Z kolei według autora anonimowej relacji zginął zastrzelony w Treblince. Zob. Stefan Ernest, O wojnie wielkich Niemiec z Żydami Warszawy 1939–1943, oprac. Marta Młodkowska, Warszawa 2003, s. 168, 172; AŻIH, Pamiętniki, 302/129.