o spółdzielczości żydowskiej w zbiorze Żydzi w Polsce Odrodzonej w 1933 r. W czasie wojny przebywał w getcie warszawskim, urzędnik biura Wydziału Pomocy Pracy i Pomocy Gospodarczej ŻKOM, zaangażowany w pomoc
konstruktywną dla uchodźców. Zob. M. Urynowicz, Adam Czerniaków…, s. 74, 109.
Przedecz Meir (1898–1943), z wykształcenia księgowy, przed wojną działacz związkowy, od 1927 r. radny Warszawy, członek Poalej Syjon-Lewicy, organizator robotniczego klubu sportowego „Gwiazda”. W czasie wojny działacz sektora społecznego, bliski współpracownik Ringelbluma, urzędnik Wydziału Instrukcji i Kontroli SPS, delegat finansowy SPS. W czasie powstania w getcie wywieziony do obozu w Poniatowej, współorganizator obozowej ŻOB, rozstrzelany w akcji „Erntefest” w listopadzie 1943 r. Zob. Neustadt, s. 571.
Rabinowicz Szyja (Jehoszua) (1888–1943), bundowiec, uczestnik rewolucji 1905 r., przed wojną właściciel wytwórni dachówek, wspierał materialnie działalność JIWO, współpracował z warszawskim biurem JIWO. W getcie warszawskim działacz sektora społecznego, członek biura Międzydzielnicowej Komisji Komitetów Domowych i Komisji Racjonalizacji Pracy Kuchen, jeden z założycieli i protektorów „Oneg Szabat”, brał udział w projekcie „Dwa i pół roku wojny”. Przeszedł na tzw. aryjską stronę, zgłosił się do Hotelu Polskiego, wywieziony do Bergen-Belsen, w 1943 r. zginął w Auschwitz. Zob. Kassow, s. 156–157; Ludzie i prace „Oneg Szabat”, s. XXIII, XXXIII, 39, 45–46.
Ringelblum Emanuel (1900–1944), historyk, działacz społeczny i polityczny, członek partii Poalej Syjon-Lewica, współpracownik JIWO, nauczyciel w gimnazjum żeńskim Jehudija, od 1930 r. współpracownik AJDC, m.in. przy organizowaniu pomocy dla uchodźców wysiedlonych z Niemiec do Zbąszynia w 1938 r. We wrześniu 1939 r. sekretarz warszawskiego biura AJDC, działacz KK, od marca 1940 r. twórca sektora społecznego, kierownik SPS, działacz JIKOR. Organizator grupy „Oneg Szabat” i twórca Archiwum Getta, kronikarz i autor opracowań, członek kolegium redakcyjnego projektu „Dwa i pół roku wojny”. Po wielkiej akcji członek komisji archiwalnej wydziału propagandy ŻKN. W czasie powstania 1943 r. wywieziony do obozu w Trawnikach, skąd udało się go uwolnić. Po powrocie do Warszawy ukrywał się z żoną i synem oraz 35 innym Żydami w bunkrze przy Grójeckiej 81, zginął w wyniku denuncjacji w marcu 1944 r. Autor m.in. Kroniki getta i pracy Stosunki polsko-żydowskie w czasie drugiej wojny światowej: uwagi i spostrzeżenia. Zob. Kassow; Ludzie i prace „Oneg Szabat”.
Rogowy Abraham Mordechaj (?–1942), dziennikarz, przed wojną związany z gazetą „Togblat” wydawaną przez Agudę, działacz społeczny i religijny. Podczas wojny publicysta „Gazety Żydowskiej”, w getcie warszawskim współzałożyciel (z Joelem Ungerem) i kierownik Punktu Dożywiania nr 139 przy ul. Karmelickiej 15, przewodniczący bractwa Chewra Kadisza. Zginął w Treblince wraz z żoną i 11 dzieci latem 1942 r. Zob. Kronika getta, s. 590; AŻIH, CENTOS, 200/4, k. 1.
Rosenblum (Rozenblum) Jakub (1868–1942), lekarz chorób skórnych i wenerycznych, przez kilka lat asystent w Szpitalu Starozakonnych na Czystem. Od 1926 r. udziałowiec Lecznicy dla Przychodzących Chorych przy ul. Nalewki 29 w Warszawie, od 1930 r. lekarz dermatolog w Przychodni Obwodowej Ubezpieczalni Społecznej i lekarz ambulatorium GŻ przy Twardej 6. W okresie wojny sekretarz generalny TOZ i skarbnik Zarządu Oddziału Warszawskiego, pracownik ambulatorium, rozdzielni leków, lekarz punktów dla uchodźców i kąpielisk TOZ. Kierownik Wydziału Sanitarnego CENTOS. Zginął prawdopodobnie w czasie wielkiej akcji likwidacyjnej. Zob. J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów…, t. 3, Warszawa 2003, s. 302–303; AŻIH, AJDC, 210/59, k. 9; ibidem, 210/48, k. 66; AŻIH, ŻSS, 211/14, k. 4.
