RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Żydowska Samopomoc Społeczna w Warsz...

Tytuł:Żydowska Samopomoc Społeczna w Warszawie (1939–1943)

Sygnatura: AR Tom 27

Autor: Aleksandra Bańkowska, Maria Ferenc Piotrowska

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Data: 2017

Numer: 27

Opis: Żydowskiej Samopomocy Społecznej przyszło działać w warunkach wojennych, w sytuacji nieustannych niedoborów i planowej niemieckiej polityki wyniszczenia ludności żydowskiej. Organizacja ta była ważnym elementem życia społecznego getta warszawskiego, nie tylko z powodu świadczonej pomocy, lecz także działalności kulturalnej i politycznej. Jej aktywność była często sprzeczna z polityką oficjalnej administracji getta. Wśród działaczy ŻSS znalazło się wielu współpracowników „Oneg Szabat”, w tym Emanuel Ringelblum, Menachem Mendel Kohn i Menachem Linder. Tom obejmuje dokumenty urzędowe związane ze świadczeniem pomocy, listy osób ubiegających się o wsparcie, a także opracowania i teksty o charakterze publicystycznym, w tym krytyczne wobec organizacji. Pozwalają one poznać tryb pracy organizacji, usłyszeć głosy jej działaczy oraz ludzi liczących na jej pomoc.

Tom pełnej edycji ARG: 27

strona 154 z 1311

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 154


ARG II 118/3 (Ring. II/2)
Opis: odpis, mps, j. pol., 215×277 mm, k. 2, s. 2.
Dok. był przechowywany w segregatorze.


Po 11.04.1940, Warszawa. [KK, Michał Weichert], „Notatka o konferencji z Radą Główną Opiekuńczą w dniu 9 kwietnia 1940 r.” dot. podziału dotacji na opiekę społeczną dla ludności polskiej i żydowskiej


                                                    [1] Notatka
                              o konferencji z Radą Główną Opiekuńczą
                                           w dniu 9 kwietnia 1940 r.


Z ramienia RGO był obecny p. [Andrzej] Jałowiecki175, później przyszedł p. prezes [Henryk] Kułakowski176 i p. dyr. [Stefan] Łopatto177.
Z naszej strony byli obecni pp. [Izaak] Bornstein (AJDC) i dr [Michał] Weichert (KK).
Z ramienia wydziału „Bevölkerungswesen und Fürsorge” był obecny p. [Herbert] Heinrich, który po udzieleniu wyjaśnień oddalił się.
Pan Heinrich oświadczył, iż p. Bornstein zakomunikował mu, jakoby RGO miała mieć oddzielny budżet dla ludności polskiej i oddzielny dla ludności żydowskiej. Zaszło tu pewne nieporozumienie. Żydowska Opieka Społeczna ma zadanie o wiele szersze niż polska. Obejmuje ona zarówno dobrowolną opiekę społeczną (Wohlfahrt) jak i przymusową opiekę społeczną (Fürsorge), którą dla ludności polskiej spełniają władze komunalne i państwowe178. O ile więc chodzi o Fürsorge, Żydowska Opieka Społeczna ma



175 Andrzej Jałowiecki (1911–1943), naczelnik Wydziału Finansowo-Gospodarczego w Biurze Centrali RGO w Krakowie, od 1941 r. szef biura Rady Opiekuńczej Miejskiej w Warszawie. Zob. B. Kroll, Rada Główna Opiekuńcza…, s. 74; idem, Opieka i samopomoc społeczna w Warszawie…, s. 125.
176 Henryk Kułakowski, w II RP wiceminister aprowizacji, prezes Towarzystwa Solvay (przedsiębiorstwa produkującego sodę amoniakalną podlegające centrali w Brukseli), od lipca 1940 do czerwca 1941 r. członek zarządu RGO. Zmarł w obozie koncentracyjnym w czasie wojny. Zob. B. Kroll, Rada Główna Opiekuńcza…, s. 53–54, 72.
177 W oryg. błędnie: Łopato. Stefan Łopatto (1889–1960), przed wojną dyrektor Instytutu Głuchoniemych i wysoki urzędnik w Ministerstwie Opieki Społecznej, zaangażowany w tworzenie RGO w pierwszych miesiącach 1940 r., dyrektor Biura Centrali RGO w Krakowie, wycofał się w czerwcu 1940 r. po kryzysie związanym z obsadą stanowiska prezesa. Zob. A. Ronikier, Pamiętniki…, s. 28, 57–58; B. Kroll, Rada Główna Opiekuńcza…, s. 54, 59, 67.
178 Opieka przymusowa (nazywana też obowiązkową) to te działania opiekuńcze, które obowiązkowo muszą prowadzić instytucje państwowe, zobligowane do tego odpowiednią ustawą, i opłacać je z budżetu państwa. Opieka dobrowolna to działania prowadzone przez stowarzyszenia i organizacje oddolne, finansowane ze środków własnych. 15 października 1939 r. władze niemieckie w Warszawie wyłączyły Żydów z państwowej opieki społecznej. Zob. B. Kroll, Rada Główna Opiekuńcza…, s. 19–21; T. Szarota, U progu Zagłady…, s. 21.