P[an] prezes Bieberstein wyraża wątpliwość, czy w obecnych warunkach będzie można zakładać nowe gminy, zwłaszcza wśród ludności wiejskiej.
P[an] płk Wieck komunikuje, iż według wiadomości, które on otrzymał, ani Warszawa, ani dystrykt warszawski nie będą w stanie przyjąć wysiedleńców. Dystrykty lubelski i radomski będą to mogły uczynić tylko w bardzo ograniczonym zakresie. Pozostaje więc głównie dystrykt krakowski.
W tym miejscu p. dr Arlt przerywa, iż nie może być mowy o tym, aby jakikolwiek dystrykt mógł odmówić przyjęcia wysiedlonych Żydów z Krakowa. Muszą oni być rozmieszczeni na całym terytorium Guberni Generalnej.
P[an] płk Wieck oświadcza, iż jeżeli będzie taki rozkaz, zostanie on w pełni wykonany. W tej chwili istnieje zarządzenie Gubernatora Generalnego, by Żydów z Krakowa wysiedlić. Kwartał żydowski (Judenviertel) ma zniknąć. Nie wchodzimy tu w przyczyny tego rozkazu. Mamy do wykonać. Należy jak najrychlej określić czas, rozmiar, miejsce przesiedlenia. Chcemy spełnić nasze zadania możliwie po ludzku, humanitarnie. „Wir wollen unnötige Härten vermeiden, nötige Härten sind nicht zu vermeiden”399. P[an] płk Wieck zapytuje dalej, ile czasu wymaga wg zdania prof. Biebersteina takie przesiedlenie.
P[an] prof. Bieberstein odpowiada, iż co najmniej dwa lata.
P[an] płk Wieck oświadcza, iż o tym mowy nie ma, jest to termin zbyt długi. Należy przeprowadzić to w o wiele krótszym terminie. Nie jesteśmy na konferencji, która zajmuje się gadaniem. Mamy przed sobą najmędrszych Żydów, oni muszą więc przygotować plan i przeprowadzić go. Jest to twarda konieczność. Nie chcemy Żydów zniszczyć. Chcemy im dać możność egzystencji w lepszych warunkach. Leży to w ich własnym interesie. „Panowie powinniście – zwrócił się p. Wieck do obecnych – wytłumaczyć to swoim ludziom (Ihren Leuten mundgerecht machen)”.
P[an] dr Weichert zastrzega się, iż nie ma zamiaru wtrącać się do sprawy, znalazłszy się przypadkowo jako świadek rozmowy, którą pp. dr Arlt i płk Wieck mieli zamiar przeprowadzić z p. prezesem Biebersteinem, wydaje mu się jednak, iż sedno rzeczy leży w przygotowaniu odpowiednich miejsc i możliwości bytowania dla Żydów, których się wyrwie z ich [5] dotychczasowego środowiska.
P[an] dr Arlt, kończąc konferencję, podyktował p. Heinrichowi 7 punktów, które mają być w najbliższych dniach przedmiotem obrad i rozstrzygnięć ze strony władz:
1. Zarządzenie o przyjmowaniu wysiedleńców.
2. Rozmieszczenie ich na całym terytorium Guberni Generalnej.
3. Oznaczenie ilości Żydów mających pozostać w Krakowie.
4. Podanie terminu wysiedlenia.
5. W jakim porządku należy wysiedlać (przede wszystkim uchodźców, przebywających w Krakowie, a później ludność miejscową – wg ulic).
6. Postanowienie, co Żydzi wysiedleni mogą ze sobą zabrać.
7. Podział na zdolnych do pracy i niezdolnych.
ARG II 119/5 (Ring. II/3)
Opis: oryg. lub odpis, mps, j. pol., 224×290 mm, k. 5, s. 5.
Dok. był przechowywany w segregatorze.
399 Chcemy uniknąć zbędnej surowości, konieczna surowość jest nie do uniknięcia (niem.).
