RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Żydowska Samopomoc Społeczna w Warsz...

strona 514 z 1311

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 514


niż warszawiacy, jako że średnia wysokość udzielonej zapomogi w drugiej połowie 1940 r. wyniosła:
ogółem                     – 26,1 zł
u warszawiaków       – 26,3 zł
u wysiedlonych         – 24,8 zł.
Zakończymy jeszcze paroma liczbami o grupie potrzebujących, którzy otrzymują wsparcie z komitetów domowych, dzieląc podopiecznych na nowych, [10] to znaczy pierwszy raz otrzymujących zapomogę od ŻSS (zatem nie tylko z komitetów domowych), i starych, to znaczy podopiecznych, którzy albo otrzymali zapomogę bezpośrednio z ŻSS, albo z komitetów domowych:


tabela



Na ogół ponad połowę wszystkich podopiecznych otrzymujących zapomogę finansową stanowią nowi, to znaczy ci podopieczni, którzy po raz pierwszy uzyskali zapomogę z ŻSS. To samo dotyczy warszawiaków, w przeciwieństwie do wysiedlonych, wśród których procent starych podopiecznych jest wyraźnie wyższy od procentu nowych podopiecznych. Jeszcze jeden dowód na to, że wysiedleni są bardziej niż miejscowi uzależnieni od wsparcia i otrzymują je częściej.


4. Akcja przesiedleńcza ŻSS w październiku–listopadzie 1940 r.
Z rozkazu władz z 12 października 1940 r. o utworzeniu w Warszawie osobnej dzielnicy dla Żydów ponad 100 000 Żydów musiało zamienić swoje dotychczasowe miejsce zamieszkania i przenieść się do dzielnicy żydowskiej. Od pierwszego momentu było jasne, że centralna żydowska instytucja pomocowa, czyli ŻSS, musi rozwinąć szeroką akcję, aby ułatwić przenoszenie się do dzielnicy żydowskiej tym Żydom, którzy przy użyciu własnych środków nie byli w stanie przenieść swojego mienia, dobytku i wynająć jakiś kąt w rewirze żydowskim.
Wielka akcja pomocy, która zrodziła się spontanicznie w głębi mas żydowskich, a objęła bogatych i biednych, jest kolejnym wyrazem społecznej energii, jaką zdołała zmobilizować ŻSS do wsparcia potrzebujących. Począwszy od pierwszego wielkiego zebrania działaczy społecznych 16 października 1940 r., przez całą serię zebrań dzielnicowych i domowych – wszyscy stawili się do akcji, która w rezultacie dała 174 085,75 zł wedle następujących części:


Dzielnica 1       – 28 103,65 zł
[Dzielnica] 2     – 59 612,15 [zł]