tabela
Jak widzimy, dzieci otrzymują głównie obiady i drugie śniadania, co wiąże się z tym, że praca w kącikach dziecięcych przebiega w godzinach przedpołudniowych i popołudniowych, a nie wieczornych. Ma to też tę zaletę, że na obiady zostają wydane zarówno pod względem jakości, jak i ilości posiłki lepsze niż na kolację czy przy dawaniu suchego prowiantu.
Nie będziemy się zatrzymywać przy innych rodzajach pracy na rzecz pomocy dla dzieci w podwórkach; zatroszczono się, aby dzieci otrzymywały pomoc medyczną, sprawdzany jest ich stan sanitarny, część dzieci otrzymała odzież, w niektórych komitetach domowych zadbano o praktyczne cele, wysyłając dzieci do warsztatów, aby uczyły się fachu. Najbardziej naglącym problemem pozostała kwestia odzieży i na tym obszarze, niestety, osiągnięcia komitetów domowych są niewielkie – wystarczy porównać zapotrzebowanie na poszczególne rodzaje pomocy i ich zaspokojenie pod koniec grudnia 1940 r.:
tabela
O ile zaspokojone zostało niemal całe zapotrzebowanie na pomoc medyczno-sanitarną, a zapotrzebowanie na dożywienie w 85%, o tyle zapotrzebowanie na odzież pokryte zostało ledwo w 6%. To pokazuje kierunek, w jakim należy pójść w dalszej pracy, i wyzwania dla referentów do spraw pomocy dzieciom.
Jeśli do tej pory mówiliśmy o pomocy, która została dana dzieciom, to jako główny sposób opieki nad dziećmi zostały stworzone kąciki dziecięce na podwórkach. Widzieliśmy już wcześniej, że pomoc w kącikach dziecięcych polegała również na częściowym dożywianiu biednych dzieci w kącikach. Właściwym zadaniem kącików jest jednak umożliwienie spędzania czasu przy zabawie i śpiewie. Liczba kącików dziecięcych i dzieci w nich została zilustrowana w następującym zestawieniu:
[19]
tabela
