RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Żydowska Samopomoc Społeczna w Warsz...

Tytuł:Żydowska Samopomoc Społeczna w Warszawie (1939–1943)

Sygnatura: AR Tom 27

Autor: Aleksandra Bańkowska, Maria Ferenc Piotrowska

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Data: 2017

Numer: 27

Opis: Żydowskiej Samopomocy Społecznej przyszło działać w warunkach wojennych, w sytuacji nieustannych niedoborów i planowej niemieckiej polityki wyniszczenia ludności żydowskiej. Organizacja ta była ważnym elementem życia społecznego getta warszawskiego, nie tylko z powodu świadczonej pomocy, lecz także działalności kulturalnej i politycznej. Jej aktywność była często sprzeczna z polityką oficjalnej administracji getta. Wśród działaczy ŻSS znalazło się wielu współpracowników „Oneg Szabat”, w tym Emanuel Ringelblum, Menachem Mendel Kohn i Menachem Linder. Tom obejmuje dokumenty urzędowe związane ze świadczeniem pomocy, listy osób ubiegających się o wsparcie, a także opracowania i teksty o charakterze publicystycznym, w tym krytyczne wobec organizacji. Pozwalają one poznać tryb pracy organizacji, usłyszeć głosy jej działaczy oraz ludzi liczących na jej pomoc.

Tom pełnej edycji ARG: 27

strona 708 z 1311

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 708


11.01.1940, Warszawa. Komisja Koordynacyjna Organizacji Społecznych i Opiekuńczych TOZ, CENTOS i in. przy SKSS w Warszawie, Pismo okólne z 11.01.1940 r. z prośbą o pomoc


                                   KOMISJA KOORDYNACYJNA
        ORGANIZACJI SPOŁECZNYCH I OPIEKUŃCZYCH „TOZ”, „CENTOS” i in.
                                                           przy
                     STOŁECZNYM KOMITECIE SAMOPOMOCY SPOŁECZNEJ
                                                    w Warszawie
                                                                              Warszawa, dn. e11.I.e19e40e
                                                                                                             Leszno 13
WP
eDo Ofiarodawcye
                                                       W miejscu
Jak Panu zapewne wiadomo, żydowskie organizacje społeczne i opiekuńcze, jak TOZ, CENTOS, CENTRALNY KOMITET POMOCY i szereg innych instytucji, utworzyły w pierwszych dniach września ub. roku KOMISJĘ KOORDYNACYJNĄ Organizacji Społecznych i Opiekuńczych przy STOŁECZNYM KOMITECIE SAMOPOMOCY SPOŁECZNEJ.
Komisja objęła zrazu opiekę nad uchodźcami, obecnie natomiast opiekuje się pogorzelcami i ofiarami wojny.
W chwili obecnej Komisja nasza utrzymuje przeszło 50 kuchen ludowych, z których korzysta około 50 000 ludzi. Dla setek uchodźców Komisja znalazła pomieszczenie. Tysiące ludzi zaopatrujemy w bieliznę, ubranie, obuwie itp.99
Z pomocy naszej korzystają ludzie rekrutujący się ze wszystkich warstw społeczeństwa żydowskiego: inteligencja pracująca, kupcy, rzemieślnicy, robotnicy itp.
To, co uczyniono, jest jednak kroplą w morzu nędzy żydowskiej. Stale zwiększają się obowiązki ciążące na naszej Komisji. Ilość kuchen musi być jak najrychlej zwiększona. Obok dożywiania dorosłych należy zorganizować racjonalne dożywianie dzieci mniej odpornych na głód i złe warunki. Należy również rozszerzyć dział pomocy sanitarnej i odzieżowej ze względu na szerzenie się chorób.
Praca ta wymaga wielkich funduszów. Obowiązek ten ciąży na całym społeczeństwie żydowskim.
Sądzimy, że zbyteczne jest przekonywanie WPana o doniosłości tej akcji. Zwracamy się więc z gorącym apelem: Pomóżcie nam, w miarę Waszych możności, w wykonaniu naszego doniosłego zadania.
PAMIĘTAJCIE, że na Waszą pomoc czekają dziesiątki tysięcy głodnych i nieszczęśliwych ofiar wojny.
W powyższej sprawie zgłoszą się do WPana przedstawiciele naszej Komisji, i jesteśmy pewni, że WPan nie odmówi nam swej cennej pomocy.



99 Por. sprawozdanie z działalności KK z 12 stycznia 1940 r., dok. 4.