Aczkolwiek do maja 1940 r. kuchnie były w całej wysokości subwencjonowane przez byłą Komisję Koordynacyjną, formalnie, jak i organizacyjnie nie stanowiły jednak własności Komisji Koordynacyjnej, a to z tego względu, że Komisja Koordynacyjna nie chciała być pracodawcą i ponosić konsekwencje z tego tytułu wynikające.
Dopiero z dniem 1 maja 1940 r. kuchnie organizacyjnie przejęte zostały przez powstającą Żydowską Samopomoc Społeczną i na ultimo pierwszego miesiąca czynności było 42 czynnych kuchen. Wszystkie te kuchnie były wyłącznie charakteru ludowego, zaś w czerwcu 1940 r. utworzono nowy typ kuchen subwencjonowanych dla zamkniętej kategorii konsumentów (literaci, jeńcy, chalucim itp.). Kuchnie te, organizacyjnie od Wydziału Kuchen niezależne, różnią się od kuchen ludowych tym, że podczas gdy kuchnie ludowe miały cały budżet pokrywany przez Żydowską Samopomoc Społeczną (zarówno budż[et] personalny, jak i rzeczowy) – subwencjonowane kuchnie otrzymywały jedynie produkty.
W ciągu 1940 r. powstały 4 subwencjonowane kuchnie. Na dz[ień] ªª[…]ªª było 31 czynnych kuchen, z tego 27 ludowych.
W czerwcu 1940 r. niezależnie od działającego Wyd[ziału Kuchen Ludowych powstał samo]dzielny Referat Kuchen Samowystarczalnych, któ[ry] ªª[…]ªª. [Wydziału Zaopa]trywania przy Żydowskiej Samopomocy Społe[cznej] ªª[…]ªª Kuchnie te korzystały z przydziału prod[uktów] ªª[…]ªª W 1940 r. było 15 czynnych kuchen sam[owystarczalnych] ªª[…]ªª Obecnie kuchnie samowystarczalne ut[…]ªª[…]ªª […]dów samowystarczalnych (2–3 da[…] ªª[…]ªª [3] na warunkach ogólnych, a tym samym podporządkowują się w tym zakresie wszelkim normom i regulaminom, obowiązującym wszystkie kuchnie ludowe.
Z końcem maja 1941 r., gdy na skutek panującego wśród ludności Dzielnicy Żydowskiej głodu, śmiertelność przybrała zastraszające rozmiary, Przewodniczącemu Rady Żyd[owskiej] udało się uzyskać większą ilość produktów, celem wydatnego powiększenia dotychczas wydawanej liczby obiadów dla najuboższej ludności żydowskiej138.
W związku z przydziałem produktów przez Radę Żydowską przy Gminie Wyzn[aniowej] Żyd[owskiej] w W[arsza]wie i Specjalną Akcję Dożywiania Ludności dzielnicy żydowskiej rozbudowany został dotychczasowy aparat Wydziału Kuchen Ludowych.
W ciągu 1941 r. do 1 VI liczba czynnych kuchen podlegała nieznacznym wahaniom – z 31 na 1 I – wzrosła na 1 VI do 36 (w tym było 29 ludowych i 7 subwencjonowanych), po 1 VI [19]41 w związku ze specjalną akcją liczba czynnych kuchen wykazuje znaczny wzrost i na dzień 30 czerwca r.b. czynnych było:
31 kuchen ludowych,
22 [kuchen] subwencjonowanych (w lipcu przybyły jeszcze 2 kuchnie),
9 [kuchen] samowystarczalnych (kuchnie te, jak już wyżej zaznaczono mają charakter mieszany – obok samowystarczalnych obiadów wydają zupy ludowe, 4 z nich obsługują ponadto robotników z warsztatów Wydziału Wytwórczości Rady Żydowskiej (szopy),
11 [kuchen] dla pracowników Gminy,
138 Był to początek Centralnej Akcji Dożywiania, zainicjowanej przez szefa dystryktu Ludwiga Fischera. Zob. przyp. przy dok. 140.
